Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 14 str. 389: psb.13032.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 293): Kościakiewicz Antoni Napoleon, Wydział Lekarski
  Ur. w rodzinie drobnomieszczańskiej pochodzenia tatarskiego. Syn Leona, dziedzica części wsi, ur. się (wbrew informacjom wszystkich słowników biograficznych) w Sycynie, parafii bialskiej, pow. Biała Podlaska, a nie w Białej Podlaskiej. Tak sam podał władzom Uniw. w Montpellier. Naukę rozpoczął w szkole wydziałowej w Białej Podl., a szkołę wojew. ukończył w Lublinie 29 VII 1830 i jesienią tegoż roku wstąpił na Wydz. Lekarski Uniw. Warsz. (informacja PSB, że rozpoczął studia w 1828, jest mylna). Po wybuchu powstania wstąpił do wojska polskiego i był kolejno podchorążym w Akademickiej Gwardii Honorowej, potem pporucznikiem w 22 P. Piech. Liniowej, adiutantem batalionowym w 2 P. Piech. Liniowej, skąd został przeniesiony do 16 P. Piechoty Liniowej, z którym na początku października przekroczył granicę pruską. 5 X 1831 został odznaczony Złotym Krzyżem Virtuti Militari. Od 1832 kontynuował w Montpellier studia medyczne, uzyskując w 1836 dyplom doktora medycyny na podstawie pracy „Essai sur l'hypo-chondrie”. Trzy lata praktykował w Prowansji, skąd w 1840 przeniósł się na stałe do Rive-de-Gier (dep. Loire) i tam pracował jako miejscowy lekarz do końca życia. W życiu społeczeństwa francuskiego brał czynny udział. W 1848 był kapitanem miejscowej Gwardii Narodowej. W czasie wojny francusko--niemieckiej 1870 został lekarzem sztabowym w tejże Gwardii. Jako lekarz praktyk brał udział w zwalczaniu epidemii grypy w 1839 i 1840, cholery w 1854, tyfusu w 1869 i ospy w 1861 i 1871. Epidemie te opisał w pięciu pracach. Za działalność w zwalczaniu epidemii cholery został odznaczony przez rząd Francji medalem. Ogłosił też sprawozdania z działalności szpitala w Rive-de-Gier w 1849 i 1851. Dwie jego prace ukazały się w języku hiszpańskim. Dzięki publikacjom medycznym (ogółem 17) został powołany na członka towarzystw naukowych w wielu krajach Europy: w Krakowie, Wilnie (1872), Montpellier, Angers, Bordeaux, Burges, Chambery, Erlangen, Gandawie, Lizbonie, Londynie, Lyonie, Malines, Marsylii, Monachium, Nancy, Tuluzie, Tour, Xeres de la Frontera, St Etienne, Zurychu oraz akademii lekarskich w Madrycie, Walencji, Saragossie, Palermo i akademii pedagogicznej w Paryżu. K. brał również czynny udział w życiu emigracji polskiej we Francji (jego prawdopodobnie dotyczy biogram Tyrowicza, mimo że mowa w nim o Janie Kościakiewiczu z Rive-de-Gier). Do 1846 był członkiem Zjednoczenia, w tym roku wstąpił do Stowarzyszenia Monarchicznego i poparł politykę księcia Adama, ale jeszcze tegoż roku zgłosił akces do Tow. Dem. Pol. w Blois. Tematyce emigracyjnej poświęcił poważne dzieło (275 ss.) Sovenirs de l'émigration polonaise (Lyon 1858), z którego dochód przeznaczył dla emigracji polskiej. W dziele tym podał wspomnienia z lat szkolnych. 25 V 1872 wygłosił w Lyonie nad grobem b. oficera W. P. w 1831, Walentego Louis, przemówienie żałobne, wydane później własnym nakładem. Zapoznał francuski świat medyczny z dziejami Wydziału Lekarskiego Uniw. Jagiellońskiego w referacie wygłoszonym na posiedzeniu Tow. Lekarskiego w St Etienne 15 IV 1873: Notes sur Cracovie et son Universite (St Etienne 1873). Jak inni przedstawiciele Wielkiej Emigracji, brał udział w obchodach rocznic polskich. Majątek swój zapisał ubogim oraz Muzeum Narodowemu w Rapperswilu i instytucjom naukowym krakowskim. Bibliotekę ofiarował w 1886 Muzeum Narodowemu w Rapperswilu, a nazwisko jego figuruje w złotej księdze dobrodziejów Muzeum. Zmarł w swym majątku Rabary w Rive--de-Gier.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KOŚCIAKIEWICZ Antoni Napoleon - Ukończył szkoły w Białej i Lublinie, 1830 rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim UW. W powstaniu uczestnik Nocy Listopadowej, od 1.12.30 w akademickiej gw. honor., 20.2.31 ppor. 16 ppl., 4.10.31 otrzymał krzyż złoty nr 3821, Grochów, Karczew, Warszawa, przeszedł 5.10.31 z Rybińskim do Prus. Przybył do Francji 1.32 i należał początkowo do zakładu w Awinio-nie. 19.12.32 wystąpił w obronie Rady Awiniońskiej przeciw autorom manifestu. 12.32 skierowany do Montpellier, kontynuował studia medyczne, 30.3.36 uzyskał dyplom dra med. 1835 zasłużył się w walce z cholerą na płd. Francji, odznaczony przez rząd franc. Od 1836 pracował w Rive-de-Gier w dep. Loire. 1846 uznał przywództwo Czartoryskiego. 20.6.48 otrzymał naturalizację dekretem nr 1637. 1848 kpt. miejscowej gw. nar., 1870-71 lekarz sztabowy tejże gw. Ogłosił 17 prac naukowych i sprawozdań dotyczących własnej działalności w zwalczaniu epidemii cholery, tyfusu, ospy i grypy. Był członkiem kilkunastu towarzystw naukowych. Ożeniony z Francuzką miał córkę. Zm. 15.2.87 w Rive-de-Gier. Majątek swój zapisał ubogim, Muzeum w Rapperswilu oraz krak. instytucjom naukowym. Muzeum w Rapperswilu otrzymało też jego bibliotekę.
  sw.765773 Akt urodzenia: Sycyna (gr.-kat.) pow. bialski (obecn. woj. lubel.), 1/1809 [indeks na http://lubgens.eu/]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim