Uwagi
Polski Słownik Biograficzny t. 15 str. 96: psb.13450.1
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KRAIŃSKI Wincenty - Ukończył szkoły w Krakowie, studiował mineralogię, medycynę i matematykę na UJ, przeszedł na Wydział Filozoficzny i Prawa. 1814 ukończył studia i został asesorem przy trybunale krak., 1814 wyjechał do Wiednia, 1816-17 był w Paryżu, gdzie wstąpił do loży masońskiej „Mont-Tabor”. 7.17 przybył do Warszawy, zajął się organizacją szkół z ramienia Komisji Oświecenia, był członkiem Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych. 1820 sekretarz Wielkiego Wschodu Narodowego Polskiego. 1822 po złożeniu egzaminów został patronem sądu pierwszej instancji, a 1824 adwokatem przy sądzie apelacyjnym. 1825 uzyskał doktorat obojga praw. W powstaniu 26.12.30 kpt., dow. 2 komp. 4 bat. 2 p. gw. nar. warsz., członek Towarzystwa Patriotycznego, przywódca jego radykalnego skrzydła, autor rozprawy „Odkrycie prawd politycznych dla użytku monarchów, ministrów, rządów i arystokratów”, Grochów, Warszawa, po kapitulacji stolicy uformował oddział gw. nar. w Modlinie i stanął na jego czele, 4.10.31 otrzymał krzyż złoty nr 3587, przeszedł 5.10.31 z Rybińskim do Prus. Przybył 17.2.32 do Francji, od 2.3.32 w Paryżu. 21.2.33 wyjechał na miesiąc do Anglii. Był sekretarzem Ludwika Platera, współpracował też z Antonim Ostrowskim. 1836-39 pracował jako adwokat, występując w sprawach prawnych Polaków. 1838 w Paryżu przystąpił do Zjednoczenia. Organizator Szkoły Polskiej i jej pierwszy dyrektor, czynny wciąż w masonerii, bliski utopijnym socjalistom, kontaktował się z Lelewelem. 1843 ofiarował część swego księgozbioru Bibliotece Polskiej. W początkach lat czterdziestych stał się człowiekiem wierzącym, zbliżył się do zmartwychwstańców, zostawił im resztę księgozbioru, a sam wyjechał do Rzymu. Zamieszkał u zmartwychwstańców, pełniąc funkcje prokuratora. Odbył studia teologiczne u jezuitów w Collegium Romanum, otrzymał tytuł dra prawa kanonicznego. 28.3.46 otrzymał święcenia kapłańskie w bazylice Laterańskiej. Jako misjonarz wyjechał do Neapolu, pracował też w innych miastach włoskich, w Szwajcarii, Belgii i Francji. 11.46 spowiadał w Paryżu Mickiewicza, który miał mu obiecać, że zerwie z towianizmem. Uczestnik wydarzeń Wiosny Ludów, wyruszył 4.48 z Londynu do kraju, ale zatrzymała go policja prus. Osiadł we Wrocławiu z zakazem opuszczania tego miasta, od 1849 mógł wygłaszać kazania po polsku we Wrocławiu i Trzebnicy. 1851-78 był bezpłatnym lektorem języka polskiego na uniwersytecie wrocławskim, a także języków i literatur słowiańskich. Autor wielu prac o treści politycznej, moralnej i religijnej. Zm. 16.10.82 we Wrocławiu.
Urzędnik w Królestwie Polskim 1826–1830: 1826, 1827, 1828, 1829: Mecenas Trybunału Najwyższej Instancji 1830: Mecenas Sądu Najwyższej Instancji - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 7339.
|
|