Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 4 str. 343: psb.3741.1
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: CZERNIK Ignacy - Ukończył kaliski korpus kadetów, wszedł 20.1.22 do 3 psp. jako ochotnik, 1824 podof., 1825 sierż. st., skierowany do SPP, od 1828 w Sprzysiężeniu Wysockiego, którego był jednym z najaktywniejszych członków. Przygotowywał zamach na Konstantego. Aresztowany 14.11.30, złożył obciążające zeznania, czym omal nie spowodował aresztowania innych. Uwolniony w Noc Listopadową, 17.12.30 ppor. 3 psp., 25.4.31 por. Wziął udział w wyprawie na Litwę, wrócił z Dembińskim z Litwy do Warszawy, otrzymał dyplom „dobrze zasłużonego Ojczyźnie”. 19.8.31 kpt., 5.9.31 krzyż złoty nr 2268, Szelków, Ostrołęka, Rajgród, Wilno, Szawle, Mala-ty, przydzielony do oddziału partyzanckiego ppłka Matu-szewicza w Puszczy Kampinoskiej, 5.10.31 przeszedł z Rybińskim do Prus. Poszukiwany przez władze carskie. 12.31 w Elblągu deklarował chęć udania się do Lrancji. Przybył do Lrancji 29.1.32 i należał kolejno do zakładów w Awi-nionie, Lunel i Le Puy, 6.33 skierowany do dep. Tarn. Zamieszkał w Castres, gdzie 4.8.34 potępił Czartoryskiego, 1834 przystąpił do TDP. 21.8.35 przeniósł się do Tuluzy, a 1.3.36 do Bezières w dep. Hérault. 20.11.37 powędrował do Bordeaux, 1839-41 mieszkał w Tuluzie, od 1843 w Paryżu. Pracował jako litograf. 1846 wyjechał jako emisariusz do Wielkopolski, aresztowany przez policję, po 15 miesiącach więzienia w Sonnenburgu wydalony do Lrancji. 1846 powołany przez Centralizację TDP do komisji opracowującej regulaminy wojskowe, napisał „Regulamin piechoty”. Wziął aktywny udział w wypadkach Wiosny Ludów. 1848 był we Lwowie w gwardii naród., potem instruktor w Sanoku, a po wybuchu powstania węgierskiego udał się na Węgry. 26.10.48 w Budzie objął dowództwo kompanii polskiej. Od 4.12.48 organizował wraz z Wysockim piechotę Legionu Polskiego. Bił się jako szef bat. pod Aradem i Nowym Aradem, jako mjr pod Szolnokiem i Komarnem, 29.7.49 ppłk, 5.8.49 dowódca brygady w Szegedynie. Ozdobiony za Szolnok krzyżem węgierskim. Po upadku powstania przeszedł granicę turecką i znalazł się w Szumli, skąd przez Maltę wrócił do Paryża. Pracował tu znowu jako litograf. Ożeniony z Marią Argier, miał syna Artura, ucznia Szkoły Batignolskiej. Od 15.4.66 członek Stowarzyszenia Podatkowego, od 1874 otrzymywał emeryturę tej instytucji. Zm. 12.9.87 w Paryżu, pochowany 15.9.87 na cmentarzu Montparnasse.
  

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim