Franciszek Ksawery Kossecki z Kossocic h. Rawicz (ID: 11.435.791)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KOSSECKI Stanisław (XVIII w.) cześnik podolski, poseł 1°
2. LUBOWIDZKI Józef Gabriel (1788-1869?) marszałek sejmu, prezes Banku Polskiego 2°
3. DEMBOWSKI Jan (1729-1809) biskup kamieniecki 3°
4. DESKUR Józef (1779-1858) major: 3°
5. OSSOLIŃSKA Ludwika Róża (1797-1850) autorka, filantropka 3°
6. OSSOLIŃSKI Jan Onufry (ok. 1760-1812) starosta drohicki, poseł 3°
7. SIEMIEŃSKI Wojciech (zm. 1763) starosta dębowiecki, poseł 3°
8. DEMBOWSKI Teodor Mikołaj (1766-1824) senator 4°
9. DESKUR Józef (zm. ok. 1883) filozof, publicysta 4°
10. DEMBOWSKI Antoni Sebastian (1682-1763) biskup kujawski 4°
11. LUBOWIDZKI Mateusz Eustachy (1789-1874) senator, dyrektor przemysłu i handlu 4°
12. OSSOLIŃSKI Aleksander (zm. po 1789) poseł, starosta drohicki, miecznik wielki litewski 4°
13. MODZELEWSKI Jan (1875-1947) fizyk, przemysłowiec, dyplomata, emigrant 5°
14. PRZEBENDOWSKI Jakub (przed 1724-1787) kasztelan elbląski 5°
15. PRZEBENDOWSKI Józef Antoni (zm. 1775) chorąży pomorski 5°
16. SKURZYŃSKI Ksawery Aleksander (1819-1875) architekt, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu 5°
17. PRZEBENDOWSKI Jakub (zm. 1724) kasztelan elbląski 5°
18. BOCHEŃSKI Tadeusz (1791-1849) ziemianin 5°
19. GRABOWSKI Stanisław (1780-1845) minister 5°
20. BARANCEWICZ Antoni (1837-1918) powstaniec 1863, działacz narodowy 5°

Uwagi

• Adam Boniecki, Herbarz polski - 11.435.791 - t. XI s. 313 (i uzup. w t. XI): Kosseccy h. Rawicz z Kossocic, w województwie krakowskiem, powiecie szczyrzyckim
  Adam Boniecki, Herbarz polski - 15.127.168 - t. XV s. 90: Lubowidzcy h. Kopacz z Lubowidzy, w ziemi rawskiej
  Adam Boniecki, Herbarz polski - 4.341.373 - t. IV s. 237: Dembowscy v. Dębowscy h. Jelita
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.1699.5.2 - Kossecki h. Rawicz
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 131-134/1857 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=43731 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):

  Franciszek Ksawery KOSSECKI
  b. gen. b. Wojsk Polskich, radca-sekretarz stanu, b. dyrektor główny prezydujący w Komisji Rządowej Sprawiedliwości, czł. Rady Administracyjnej, prezes Komisji Emerytalnej, kawaler Orderu Orła Białego, Orderu św. Włodzimierza II kl., Orderu św. Stanisława I kl., ozdobiony Krzyżem Wojskowym Kawalerskim Polskim i Krzyżem Legii Honorowej; opatrzony św. sakramentami zm. 20 V 1857 o godzinie ósmej rano w domu przy ul. Mazowieckiej w Warszawie w wieku lat 79, eksp. 22 V 1857 z domu do kośc. Kapucynów, gdzie wigilie i msze św. dnia następnego, poch. w grobach tegoż kośc. obok małżonki Zofii z Wisłockich
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 14 str. 296: psb.12914.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 14 str. 298: psb.12917.10
  Polski Słownik Biograficzny t. 18 str. 72: psb.15723.5
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KOSSECKI Franciszek Ksawery - Wszedł 5.4.94 do Komisariatu Ubiorczego jako adiutant, uczestnik powstania kościuszkowskiego. Wstąpił 1797 do Legionów Polskich jako ppor. 1 bat. piech., 9.98 por., 10.12.98 adiutant gen. Kniaziewicza, współtworzył Legię Naddunajską, opracował „Katechizm dla żołnierzy”, 4.3.1800 kpt., 5.5.01 po pokoju w Lunéville podał się do dymisji i wrócił do kraju. Zamieszkał w Warszawie, pracował nad historią Legionów, 1804-05 wydawał wspólnie z C. Godebskim „Zabawy Przyjemne i Pożyteczne”, 1804 opublikował swe tłumaczenie z franc. „Historii wylądowań przedsięwziętych do Anglii”, 1805 Godebski poświęcił mu swą powieść „Grenadier filozof', 5.05 przyjęty do warsz. Towarzystwa Przyjaciół Nauk. W Wojsku Polskim Księstwa Warszawskiego 19.1.07 szef bat., organizator legii kal., szef sztabu tej legii, 6.3.07 mjr 4 pp., 27.12.07 pik, 20.3.10 szef sztabu 1 okręgu wojskowego, 25.5.12 gen. bryg., 1812 dow. grupy osłonowej w okolicach Mińska, pobity 15.11.12 pod Kojdanowem i 21.11.12 pod Borysowem, 1813 komendant dep. ptoc., 20.1.13 dow. oddziałów polskich w Modlinie, po kapitulacji twierdzy dostał się do niewoli ros., odbył kampanie 1798, 1799, 1800, 1801, 1807, 1809, 1812, 1813, Civita Casteliana, Falari, Sessa, Philippsburg, Bergen, Offenbach, Hohenlinden, Jedlińsk, Smoleńsk, Kojdanów, Borysów, Berezyna, Modlin, otrzymał 14.6.09 LH nr 24255. Politycznie związany z dawnymi jakobinami, m. in. z gen. Zajączkiem i Hugonem Kołłątajem, którym opiekował się w ostatnich miesiącach życia. W armii Królestwa Polskiego 20.1.15 dow. bryg., 13.12.15 przeszedł do pracy w administracji cywilnej, choć pozostał w ewidencji wojska, radca sekretarz stanu, 3.9.26 gen. dyw., 24.5.30 otrzymał znak honorowy za 25 lat nieskazitelnej służby oficerskiej. W powstaniu w Noc Listopadową próbował przeciwstawiać się sprzysiężonym, zbierając na pl. Bankowym wojska wierne Konstantemu, 4.12.30 usunięty z Rady Administracyjnej, 24.4.31 wykreślony z kontroli za oddalenie się bez zezwolenia rządu i udanie się do Wrocławia, a potem do Petersburga. Po upadku powstania wrócił do Warszawy, był prezesem komisji emerytalnej. Ożeniony z Zofią Wisłocką miał synów Ksawerego i Stanisława oraz córkę Cecylię. Zm. 20.5.57 w Warszawie, pochowany w podziemiach kościoła kapucynów.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1815–1843:
  1815 jako urzędnik do specjalnych poruczeń przy namiestniku Królestwa, od 2.02.1815 jako radca sekretarz stanu przy Radzie Administracyjnej i członek Rady Stanu, w 1832 został członkiem Rady Tymczasowej, od 27.03.1832 dyrektor prezydujący Komisji Sprawiedliwości do 1843, oraz prezydującego Komisji Emerytalnej
  Był również członkiem Rady Stanu i Rady Administracyjnej Królestwa
  Zasiadał z urzędu jako członek w Departamentach Warszawskich Rządzącego Senatu
  Generał Lejtnant dymisjonowany Ordery: SW 2, SS 1 z gw., SA 2, KWk, LH, OOB.
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 6988.
  Baza Jerzego ks. Czartoryskiego - cz.I025096
  Szymon Konarski, Kanoniczki warszawskie, Paryż 1952 (opracował elektronicznie p. D. Guttner) - kw.67.29
  n.8980 Nekrologia Minakowskiego (8980)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim