Ignacy Prądzyński h. Grzymała (ID: 7.627.16)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. MOSZCZEŃSKI Ignacy (1815-1880) działacz narodowy, poseł 3°
2. KRASICKI Jakub Jan (zm. 1850) pułkownik 3°
3. RUTKOWSKI Józef Leon (ok. 1714-1774) sędzia ziemski dobrzyński, poseł 3°
4. BRONIKOWSKI Oppeln Rajmund (1787-1869) urzędnik, wojskowy 5°
5. BUKOWIECKA Helena (1866-1910) pisarka, działaczka ludowa 5°
6. STRASZ Wojciech (zm. 1821 lub 1822) generał ziemiański w powstaniu kościuszkowskim 5°
7. RADZIMIŃSKI Józef (zm. 1820) sędzia ziemski gnieźnieński, senator 5°
8. MOSZCZEŃSKI Teodor Wojciech (1714-1783) kasztelan inowrocławski, poseł 5°
9. PRAŻMOWSKI Marian Aleksander (1851-1915) aktor 6°
10. PRĄDZYŃSKI Andrzej (1872-1938) właściciel drukarni, wydawca, redaktor, działacz społeczny 6°
11. STADNICKI Adam Zbigniew Leon (1882-1982) ziemianin, leśnik, działacz polityczny, poseł na sejm RP 6°
12. SKARBEK Fryderyk Florian (1792-1866) ekonomista, historyk, powieścio- i dramatopisarz, pamiętnikarz, działacz społ. 6°
13. PRĄDZYŃSKI Józef (1877-1942) ksiądz, działacz społeczny i polityczny, senator 6°
14. NOSARZEWSKI Jan (ok. 1755-1823) poseł na Sejm Czteroletni 6°
15. KLECZYŃSKI Józef (1841-1900) profesor, rektor UJ, satyryk 6°
16. MOSZCZEŃSKI Bolesław (1826-1900) powstaniec 1848 i 1863, działacz poznański 6°
17. KRETKOWSKI Jakub Zygmunt (ok. 1740-1810) starosta grodzki przedecki 6°
18. SIERAKOWSKI Wacław (1788-1839) generał brygady, powstaniec 1830 6°
19. BRYKCZYŃSKI Józef (1797-1823) literat 6°
20. SKARBEK Henryk Stanisław Leon (1839-1904) ziemianin, kurator dziedziczny Fundacji Skarbkowskiej 6°

Uwagi

• Bolesław Orłowski (red.), Polski wkład w przyrodoznawstwo i technikę. Słownik... (tom 3, str. 355): PRĄDZYŃSKI Pantaleon Ignacy (1792-1850), inżynier wojskowy, projektant Kanału Augustowskiego
  Adam Boniecki, Herbarz polski - 7.627.16 - t. VII s. 270: Herniczek h. Kotwicz
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 229/1850 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=38880 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):

  Ignacy PRĄDZYŃSKI
  ppłk sztabu kwatermistrzostwa b. Wojsk Polskich, kawaler Orderu św Anny II kl. z brylantami, Krzyża Wojskowego Polskiego Złotego i Legii Honorowej; zm. 1850 u wód morskich w Norderney
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 15 str. 151: psb.13521.9
  Polski Słownik Biograficzny t. 28 str. 399: psb.24205.1
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: PRĄDZYŃSKI Ignacy - W Wojsku Polskim Księstwa Warszawskiego 8.11.07 wstąpił do 11 pp. Księstwa Warszawskiego, 1.2.08 adiutant podof., 10.4.09 ppor. w Szkole Aplikacyjnej, adiutant gen. Malleta, 4.11.09 por. 2 klasy art., 1.4.10 por. 1 klasy z przeznaczeniem do bat. saperów, uczestniczył w fortyfikowaniu Modlina, 20.1.12 kpt. 2 klasy, 22.2.13 kpt. 1 klasy, 13.9.13 szef szwadronu, adiutant połowy gen. Dąbrowskiego, 1.1.14 włączony do oficerskiej gw. honor., odbył kampanie 1809,1812-14, Bobrujsk, Kojdanów, Borysów, Berezyna, Lobau, Frohburg, Borna, Lipsk, Hanau, Paryż, otrzymał krzyż złoty za kampanię 1812, a 12.10.13 LH nr 41547. W armii Królestwa Polskiego 22.1.15 mjr w kwatermistrzostwie generalnym, 20.6.15 ppłk, wyznaczony do demarkacji granicy z Prusami, 1815 współzałożyciel tajnego związku Prawdziwych Polaków. 1816 opracował memoriał o położeniu strategicznym Królestwa Polskiego, od 1819 członek loży „Tarcza Północy”, 1824 przygotował projekt budowy Kanału Augustowskiego, 1821 uczę-stniczył w tworzeniu tajnego Towarzystwa Patriotycznego, wkrótce jednak zerwał z nim współpracę, 26.2.26 aresztowany i osadzony u karmelitów, 1828 na polecenie w. ks. Konstantego napisał memoriał o wojnie Rosji z Austrią i Prusami, 25.3.29 zwolniony z więzienia, wrócił do służby, 11.6.29 przydzielony do prac przy budowie Kanału Augustowskiego, 24.5.30 otrzymał znak honorowy za 20 lat nieskazitelnej służby oficerskiej. W powstaniu 8.12.30 przybył z Augustowa do Warszawy, naczelnik gabinetu topograficznego przy Chłopickim, 16.12.30 podkomendant twierdzy Zamość, wezwany do Warszawy, doradca gen. Michała Radziwiłła, 9.2.31 p. o. kwatermistrza generalnego, przygotował kilka planów operacyjnych, 26.2.31 płk, 28.2.31 kwatermistrz generalny wojska, 16.3.31 przedstawił plan uderzenia na korpus Rosena, 4.4.31 gen. bryg., 10.4.31 dowodził pod Iganiami, autor planu wyprawy na gwardie i zasadzki pod Ostrołęką zmarnowanych przez Skrzyneckiego, 26.5.31 tymczasowy szef Sztabu Głównego, 1.6.31 ponownie kwatermistrz generalny, opracował plan wyprawy na korpusy Kreutza i Rudigera, uczestniczył w nieszczęsnej wyprawie łyso-byckiej, związany przez długi czas ze Skrzyneckim, w początkach 7.31 stał się zwolennikiem jego usunięcia, 28.7.31 odwołany przez Skrzyneckiego ze stanowiska kwatermistrza generalnego, 1.8.31 dow. korpusu inż. wojennych, 11.8.31 ponownie kwatermistrz generalny po odwołaniu Skrzyneckiego, 14.8.31 wyznaczony przez Rząd Narodowy Wodzem Naczelnym, nie przyjął tej nominacji, 16.8.31 zaakceptował ją 17.8.31 zmuszony był zrezygnować z racji niechęci innych gen., 19.8.31 gen. dyw., posłany do korpusu Ramoriny, uczestniczył w bitwach pod Międzyrzecem i Rogoźnicą wrócił do Warszawy, 2.9.31 przedstawił plan obrony stolicy, po pierwszym dniu walk 7.9.31 prowadził rokowania z dow. ros., 20.3.31 otrzymał krzyż kawał, nr 962. Po upadku Warszawy pozostał w mieście, 29.11.31 stawił się przed KRW, ponowił przysięgę wierności carowi, opracował na potrzeby Rosjan relację z walk o Warszawę. 25.1.32 zesłany do Jarosławia, na rozkaz cara opracował zarys wojny 1831 r. Na zaproszenie Mikołaja przybył 27.10.32 do Petersburga, 4.33 wrócił do Królestwa. 11.6.34 gen. Rautenstrauch przyznał mu 3-letni zasiłek. Zamieszkał w Przepiórowie w woj. sandom., zajmując się studiami nad historią powstania. 1843 przeniósł się do Krakowa, gdzie pracował nad „Pamiętnikami” (ukazały się dopiero w 1900 w opracowaniu Bronisława Gemba-rzewskiego). Ożeniony z Emilią Rutkowską miał córki Helenę i Sylwię. Ciężko chory, 7.50 wyjechał na wyspę Helgo-land. Zm. 4.8.50 w Nordemey na wyspie Helgoland, wg tradycji utopił się podczas kąpieli.
  n.12982o Nekrologia Minakowskiego (12982)
  n.23450a Nekrologia Minakowskiego (23450)
  sw.1608 Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. I-XV, Warszawa 1904-1931
  sw.70623 Informacja p. Anny Radoszewskiej-Zakościelnej (z 12.9.2008)
  Ziemianie Polscy XX w. t. 2 - zi.2.71.mo

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim