Ludwik Mierosławski h. Leszczyc (ID: dw.53581)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. MIEROSŁAWSKI Adam Piotr (1815-1851) kapitan, żeglarz, łowca wielorybów 2°
2. MAZURKIEWICZ Jan Wincenty (1813-1887) powstaniec 1831, demokrata, emigrant 3°
3. MĄCZEWSKI Przemysław Feliks (1879-1942) działacz polityczny, dziennikarz, historyk literatury 4°
4. DYGAT Ludwik (1839-1901) powstaniec z 1863, emigrant 4°
5. SOKOŁOWSKI Kazimierz Albin h. Pomian (1762-1837) starosta inowrocławski, generał ziemiański powstania 1806/7 4°
6. RADOMICKI Władysław (ok. 1668- ok. 1737) kasztelan, wojewoda poznański 4°
7. BIESIEKIERSKA Tekla (1801-1850) powieściopisarka 4°
8. SKARZYŃSKI Ambroży Mikołaj h. Bończa (1789-1868) uczestnik wojen napoleońskich, generał brygady WP, powstaniec 1830/31 r. 5°
9. KACZKOWSKI Joachim (ok.1789-1829) skrzypek, kompozytor 5°
10. SUMIŃSKI Adam (zm. ok. 1793), podkomorzy dobrzyński 5°
11. OLIZAR Leonard (1753-1815?) starosta sinicki, pisarz, targowiczanin 5°
12. PLĄSKOWSKI Włodzimierz Józef (1833-1899) satyryk i humorysta 5°
13. RADOŃSKI Kazimierz (1733-1795) generał-major 5°
14. MOSZCZEŃSKI Teodor Wojciech (1714-1783) kasztelan inowrocławski, poseł 5°
15. BIESIEKIERSKI Antoni Dezydery (1743-1818) kasztelan kowalski 5°
16. SOKOŁOWSKI Michał h. Pomian (ur. ok. 1758) starosta kowalski 6°
17. MIODUSKI Damazy (ok.1739-1806) sędzia dobrzyński, poseł 6°
18. RADOŃSKI Onufry Adalmar (1790-1830) oficer, działacz wolnomularstwa, emigrant 6°
19. RADOMICKI Hieronim (1596-1652) poseł, kasztelan krzywiński, wojewoda inowrocławski 6°
20. OPALIŃSKI Wojciech Leon (1708-1775) wojewoda mazowiecki, sieradzki 6°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 20 str. 328: psb.17474.6
  Polski Słownik Biograficzny t. 20 str. 810: psb.18018.5
  Polski Słownik Biograficzny t. 20 str. 812: psb.18019.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 6 str. 52: psb.4898.8
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: MIEROSŁAWSKI Ludwik - Ukończył szkoły w Łomży. W armii Królestwa Polskiego 1827 wstąpił do Korpusu Kadetów w Kaliszu. 1830 wszedł do 5 ppl. jako podof. W powstaniu aktywny uczestnik Nocy Listopadowej, brał udział w zdobyciu Arsenału, ppor. 2 pp. woj. sandom., 6.2.31 przeniesiony do 5 psp., 6.5.31 trafił do 6 psp., przeznaczony na instruktora, należał do korpusu Różyckiego, przeszedł 26.9.31 z Różyckim do Galicji. Przybył 8.1.32 do Francji, należał początkowo do zakładu w Awinionie, 9.4.32 przeniesiony do Besançon, 17.11.32 podpisał apel do posłów, aby zwołali sejm na emigracji, 6.32 przyjęty do loży „Wytrwa-łość-Nadzieja”. Następnie w Dijon, wysłany do La Ferté-sous-Jouarre, gdzie uchodził za „egzaltowanego”. 1834 członek Młodej Polski. 1835 trafił do Château-Thierry, gdzie przez dwa lata uczył matematyki w liceum. 10.37 przybył do Paryża, 1836-38 wydał 3-tomową „Histoire de la révolution de Pologne”. 1838-43 członek Towarzystwa Historyczno-Literackiego, 1839 przystąpił do Zjednoczenia. 11.40 przeniósł się do Fontainebleau, gdzie był nauczycielem matematyki w pensjonacie. 9.41 trafił do Wersalu i zaraz do Paryża, 1844 uczył historii w Szkole Batignolskiej, 3.45 wrócił do Wersalu. Od 1845 zaczął wydawać w Paryżu kolejne tomy „Powstania narodu polskiego w 1830 i 1831”. Zwolennik podjęcia walki zbrojnej, 1845 opracował regulaminy i instrukcji na potrzeby przyszłego powstania, jeździł dwukrotnie do Wielkopolski. 12.2.46 na skutek zdrady aresztowany w Swiniarach k. Gniezna, osadzony w cytadeli poznańskiej, ujawnił wiele tajemnic. Główny oskarżony w procesie berlińśkim, zeznawał w 5.47, skazany został na karę śmierci przez ścięcie w 12.47. Uwolniony z więzienia w Moabicie po wybuchu rewolucji 20.3.48, uczestnik wypadków Wiosny Ludów, przybył 28.3.48 do Poznania, 10.4.48 we Wrześni okrzyknięty Wodzem Naczelnym, 11.4.48 w Jarosławcu wymusił na gen. prus. Willisenie zgodę na pozostawienie pod bronią 3 tys. powstańców, stanął kwaterą w Miłosławiu jako dow. 4 poi. obozów, doznał porażki 29.4.48 pod Książem, ale odniósł sukces 30.4.48 pod Miłosławiem, nie potrafił jednak utrzymać ludzi pod bronią i po rozpadzie oddziałów poi. został schwytany przez Prusaków. W końcu 7.48 uwolniony z więzienia w Poznaniu po dyplomatycznej interwencji fracn., wrócił do Francji. Brał udział w walkach na Sycylii przeciwko Burbonom, 3.49 dow. odcinka wsch., 6.4.49 ranny w przegranej bitwie pod Catanią, wziął dymisję i wrócił do Paryża. 9.6.49 przybył do Karlshruhe, gdzie objął dowództwo powstania badeńskiego, w obliczu klęski podał się 1.7.49 do dymisji i schronił w Szwajcarii, poczym wrócił do Francji. 11.60 udał się do Włoch, mianowany przez Garibaldiego dow. legionu międzynarodowego w Neapolu, ale formacja ta nie doszła do skutku. Od jesieni 1861 kierował polską szkołą wojskową w Genui, ale 3.62 uczniowie wypowiedzieli mu posłuszeństwo. Przed wybuchem posw-stania styczniowego Komitet Centralny Narodowy zaoferował mu 19.1.63 stanowisko dyktatora, które przyjął 30.1.63. Przybył 17.2.63 na Kujawy, doznał porażek pod Krzywosądem i Nową Wsią, 23.2.63 opuścił Królestwo, 12.3.63 przybył do Krakowa, gdzie zwalczał dyktaturę Langiewicza, po klęsce zebranego przezeń oddziału S. Malczewskiego 4.5.63 pod Igołomią zdecydował się powrócić do Paryża. Nadal uważał się za dyktatora i przeciwdziałał władzom powstańczym. 1865 założył Towarzystwo Demokratyczne, które miało być kon-tynuwacjąTDP. 5.70 pozbawiony został prezesury Towarzystwa. Żył samotnie i ubogo, rodziny nie założył. Zm. 22.11.78 w Paryżu, pochowany na cmentarzu Montparnasse.
  Włodzimierz Dworzaczek (Genealogia i Teki Dworzaczka) - dw.53581 Dw.,rkps.14411,s.954 - dyktator w powstaniu 1863
  n.19024 Nekrologia Minakowskiego (19024)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim