Józef Kozierowski z Kozierogów h. Jelita (ID: psb.13323.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. MARKOWSKI Bolesław (1862-1936) wiceminister skarbu, rektor WSH 7°
2. LITWIŃSKI Walenty (1778-1823) profesor prawa, rektor UJ 8°
3. BZOWSKI Janota Jacek (1750-1808) ziemianin, polityk 8°
4. TOŁWIŃSKI Stanisław (18951969) prezydent Warszawy 8°
5. PRZEORSKI Zygmunt (1886-1945) pianista, pedagog 8°
6. CZERNICKI Gustaw (1827-1911) literat, publicysta 8°
7. HEMPEL Jan Marian (1843-1881) historyk, powstaniec 9°
8. CZERNICKI Gustaw (1857-1914) śpiewak, pedagog 9°
9. TOŁWIŃSKA Joanna (19061993) popularyzator nauki 9°
10. LASKOWSKI Kazimierz (1861-1913) poeta, powieściopisarz, dziennikarz 9°
11. KONARSKI Tomasz Paschalis (1792-1878) generał brygady 9°
12. LASKOWSKI Józef Janusz (1900-1970) histopatolog, radiolog, onkolog 10°
13. LANDY Aleksander Robert (1881-1969) pediatra, działacz społeczny pisarz 10°
14. KONARSKI Ludwik Stanisław (1852-1906) prawnik, pisarz, artysta 10°
15. MICHAŁOWSKI Antoni (zm. 1802) poseł, podkomorzy krakowski 10°
16. HEMPEL Joachim (ok. 1744-1810) architekt, budowniczy 10°
17. RÓZYCKI Erazm (1806-1893) powstaniec 1830, działacz społeczno-gospodarczy 10°
18. BYSTRZONOWSKI Antoni Onufry (1769-1848) ksiądz 10°
19. ŁĘTOWSKI Stanisław (zm. 1776) podstoli, podkomorzy krakowski, poseł 10°
20. BADENI Stanisław (zm. 1824) sekretarz królewski 10°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 14 str. 627: psb.13323.1
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KOZIOROWSKI (Kozierowski) Józef - Ukończył szkoły w Kielcach, następnie studiował filozolię i architekturę na UJ. W powstaniu ppor. piech. przykomenderowany do art., służył w 3 bat. lek. art. p., 5.10.31 przeszedł z Rybińskim do Prus. Po upadku powstania schronił się w Krakowie, prawdopodobnie kontynuując studia. 1836 wydalony przez Austriaków, przybył przez Triest do Marsylii. Początkowo w Privas, skąd 6.36 udał się do Valence i tu 12.36 został członkiem TDP. W 1839 był agent-voyer w Ste-Menehoud w dep. Marne, gdzie 16.12.39 potępił Czartoryskiego. Ukończył studia budowlane w Reims, przyjęty do miejscowej akademii jako członek-korespondent. Następnie pracował jako architekt, budował młyn w Algierze i kawiarnię w Paryżu przy Polach Elizejskich. 9.3.40 uzyskał prawo stałego pobytu dekretem nr 14369. W 1846 wykładał matematykę w założonej przez TDP szkole wojskowej. Wziął udział w wypadkach Wiosny Ludów i 4.48 wyruszył do Polski. Wkrótce jednak powrócił do Paryża. 5.11.55 wygłosił mowę pogrzebową nad grobem J. Zaliwskiego na cmentarzu Montmartre. 1858 zgłosił się na powrót do kraju, a po uzyskaniu zezwolenia osiadł w Krakowie. Ożeniony z Marie-Laure Fauveau, miał 4 dzieci. Zm. 1863 w Krakowie. (Biogram w PSB zawiera wiele nieścisłości.)
  n.13140 Nekrologia Minakowskiego (13140)
  sw.823165 Akt małżeństwa: Pierzchnica (obecn. woj. świętok.), 27/1884 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genbaza.pl/genbaza,detail,90063,34

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim