Kalikst Morozewicz h. Jelita (ID: psb.18932.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. CHODKIEWICZ Jerzy Karol (1646-1691) oboźny WKL 4°
2. JEZIERSKI Franciszek Salezy (1740-1791) kanonik kaliski, pisarz, publicysta 4°
3. PARYS Feliks Zygmunt (zm. 1695) starosta czerski, kasztelan lubelski 5°
4. NARUSZEWICZ Aleksander Krzysztof (zm. 1668) podkanclerzy litewski 5°
5. PAC Piotr Michał (zm. 1696) starosta żmudzki 5°
6. NARUSZEWICZ Krzysztof (zm. 1630) podskarbi wielki litewski 6°
7. PARYS Adam Hieronim (zm. ok. 1678) poseł, kasztelan, prepozyt kapituły krakowskiej 6°
8. CHODKIEWICZ Krzysztof (zm. 1652) wojewoda wileński 6°
9. LACKI Jan Alfons (zm. 1646) kasztelan miński, żmudzki, starosta generalny żmudzki 6°
10. SAPIEHA Paweł Jan (1609-1665) wojewoda wileński, hetman wielki litewski 6°
11. GÓRSKI Andrzej (zm. 1626) wojewoda mazowiecki 7°
12. GRZYBOWSKI Stefan Dobrogost (zm. po 1644 ) kasztelan lubelski 7°
13. SAPIEHA Kazimierz Jan (ok. 1642-1720) wojewoda wileński, hetman wielki litewski 7°
14. PAC Piotr (po 1570-1642) podskarbi nadworny, wojewoda trocki 7°
15. NARUSZEWICZ Stanisław (zm. 1650) pisarz i referendarz litewski 7°
16. SAPIEHA Benedykt Paweł (zm. 1707) podskarbi wielki litewski 7°
17. SAPIEHA Leon Bazyli (zm. 1686) generał, podskarbi nadworny 7°
18. PAC Kazimierz Michał (zm. 1719) pisarz wielki litewski, kawaler maltański 7°
19. PAC Jan Kazimierz (zm. 1696/7) chorąży nadworny litewski 7°
20. PARYS Andrzej Hieronim (zm. 1652) starosta czerski, poseł 7°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 21 str. 780: psb.18932.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 151): Morozewicz [Morozowicz] Kalikst, Wydział Prawa i Administracji, sekcja Prawa i Admin., wpis 1816
  Uczył się w Theresianum, od 1811 w Szkole Artystycznej w Warszawie, a od 1813 w Liceum Lindego. W 1819 otrzymał drugą nagrodę za pracę konkursową na Wydziale. W czasie studiów członek zarządu Związku Powszechnego Uczniów Uniwersytetu i Tow. Akademickiego „Czcicieli Nauk”. Mgr prawa i admin. Po ukończeniu studiów podróżował po Rosji, Niemczech i Francji. W 1822 znajdował się pod nadzorem policji paryskiej jako szukający drogi do domu La Fayette'a. W 1830 poseł na sejm czerwcowy z Lubelskiego, sekretarz tego sejmu i wydawca diariusza sejmowego. Wypowiadał się za silnym rządem, ale z prawem działania opozycji, za zmuszeniem dzierżawców dóbr narodowych i dochodów konsumpcyjnych do przynajmniej 10-procentowej opłaty ze względu na ich duże dochody wobec podwyższonych cen. Na sejmie czerwcowym należał do opozycji, lecz na sejmie powstańczym był przeciwny natychmiastowemu uchwaleniu detronizacji Mikołaja I. Od 1 I 1831 pełnił funkcje zastępcy, a potem dyrektora generalnego Poczt. Pełnił też funkcje członka Deputacji Naczelnej, wybranej przez obie izby do nadzorowania wykonania uchwały sejmowej o ofierze i srebrze oraz członka komisji uiszczenia długu. W lipcu 1831 podał się do dymisji z tego stanowiska. W marcu 1831 deklarował oddanie w wieczystą dzierżawę 16 morgów za opłatą roczną 2 zł od morga i darowanie 200 złp. na porządki gospodarskie każdemu włościaninowi jego dóbr, który weźmie udział w jednej przynajmniej bitwie, lub też jego wdowie i dzieciom. Na wypadek zaś własnej śmierci zobowiązywał do wykonania tej deklaracji swych sukcesorów. Był członkiem Tow. Wychowania Dzieci po Poległych Rycerzach Polskich. Po upadku powstania na emigracji w Paryżu, czynny w wielu towarzystwach, m. in. członek Tow. Hist.-Literackiego . Przyjaciel z lat szkolnych Ludwika Bystrzonow-skiego, był politycznie związany z ks. A. Czartoryskim. W sierpniu 1834 wszedł do Rady (Familijnej) „Kółka Przyjaciół” Związku Jedności Narodowej. W 1848 wraz z Alojzym Biernackim przedstawił manifest 17 byłych posłów sejmu parlamentowi niemieckiemu we Frankfurcie. W 1834-1838 był członkiem redakcji „Kroniki Emigracji Polskiej”, a w 1849 współpracował z „La Tribune de Peuples”. Autor prac Quelques mots sur la question polonaise (Paryż 1833), Mémoire sur l'état actuel de la republique de Cracovie (Paryż 1836), Manifestation des Anglais en faveur de la cause polonaise en 1837 (Paryż) i La question polonaise devant les chambres (Paryż 1863), oraz Krótkie sprawozdanie o czterodniowej dyskusji nad sprawą polską w parlamencie frankfurckim 1848 r. Pozostawił też w rękopisie napisane w 1855 Quelques notions sur la familie Czartoryski et son chef actuel le prince Adam Czartoryski, residant a Paris. Zmarł w Paryżu i został pochowany na cmentarzu Montmartre.
  sw.56184 Zbigniew Sroczyński, Gazeta Wyborcza, 28-29 XI 1997
  sw.56274 Informacja p. dr Barbary Klosowicz-Krzywickiej z Paryża (z 17.3.2008)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim