Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. MROZIŃSKI Józef (1784-1839) generał WP, szef sztabu z 1830/1, pisarz 3°
2. JAROCHOWSKI Wojciech (1846-1910) nauczyciel, działacz społeczny 7°
3. JAROCHOWSKI Cyprian Wojciech (1831-1898) ksiądz, powstaniec 7°
4. JAROCHOWSKI Kazimierz (1829-1888) historyk, publicysta 7°
5. KARPIŃSKI Antoni (1855-1941) adwokat 8°
6. MIELĘCKI Kazimierz (1836-1863) naczelnik wojenny woj. mazowieckiego w 1863 8°
7. NASIEROWSKI Walenty Maciej (1808-1888) demokrata emigracyjny 8°
8. RACIĘCKA Maria (1886-1954) zoolog-entomolog, docent 8°
9. GRABOWSKI Andrzej Teodor (ok. 1655-1738) kasztelan chełmiński 8°
10. SINIARSKA-CZAPLICKA Jadwiga Wanda (1913-1986) docent historii, bibliotekarz 8°
11. SKARZYŃSKI Michał Szymon (1807-1887) ziemianin, powstaniec 1830/31 r. i 1848 r., działacz społeczny i gospodarczy 8°
12. DURSKI Trzaska Karol (1849-1935) austriacki marszałek polny 9°
13. JAROCHOWSKI Bohdan (1888-1936) redaktor, publicysta 9°
14. PRZEDRZYMIRSKI Emil Karol (1886-1957) generał, działacz społeczny 9°
15. JAGNIĄTKOWSKI Władysław (1859-1930) pułkownik, literat 9°
16. DYGAT Ludwik (1839-1901) powstaniec z 1863, emigrant 9°
17. KOSZUTSKI Kazimierz (1836-1903) powstaniec 1863, rolnik, ekonomista 9°
18. GUROWSKI Melchior (zm. 1703/4) kasztelan poznański 9°
19. GRABOWSKI Adam Stanisław (1698-1766) biskup 9°
20. GORZEŃSKI OSTRORÓG Zbigniew (1869-1926) oficer, powstaniec 9°

Uwagi

• Epitafium na cm. Łyczakowskim (za: https://cmentarzlyczakowski.pl/):

  JÓZEF SUPIŃSKI
  AUTOR "SZKOŁY POLSKIEJ
  GOSPODARSTWA SPOŁECZNEGO"
  *1804. +1893.
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 45 str. 624: psb.32829.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 210): Supiński Józef [Klemens], Wydział Prawa i Administracji, sekcja Admin., wpis 24 IX 1824
  Ekonomista, socjolog i filozof, ideolog pracy organicznej. Ze szczególnym upodobaniem uczęszczał na wykłady Skarbka. W 1827 uzyskał stopień mgra prawa i admin. Jeszcze jako student ogłosił w 1826 Obrzęd pogrzebowy Stanisława Staszica... przez J. K. S. Akademika. W 1830 sekretarz Sekcji w Kom. Rząd. Spraw Wewn. W czasie powstania listopadowego pporucz-nik artylerii, przez pewien czas był sekretarzem Chłopickiego. Po upadku powstania na emigracji we Francji, w Avignon, gdzie był członkiem Rady Zakładu. Następnie mieszkał w Lyonie, pracując tam w Tow. Ogniowym, potem w Kasie Publicznej Dep. Radanu jako naczelnik wydziału. W 1836 przeniósł się do Paryża i tu w 1841 został dyrektorem fabryki włókienniczej. W Paryżu zetknął się z dorobkiem francuskiej myśli ekonomiczno-społecznej, a przede wszystkim z poglądami Comte'a i Bastiata, które miały zaciążyć nad całą jego twórczością naukową. W 1839 opublikował w Poitiers Dwa wiersze, czytane na zgromadzeniu Polaków w Pyryżu z powodu obchodu rocznicy listopadowe] 1838 i 1839 roku. W 1844 przeniósł się do Lwowa, gdzie pracował w Zarządzie Tow. Kredytowego Ziemskiego i w Kasie Oszczędności. Pisywał artykuły do tygodników lwowskich, a w 1848 był współredaktorem „Dziennika Narodowego”. Wybitny ekonomista, autor Myśli ogólnej fizjologii społecznej (Lwów 1860) i 2-tomowej pracy Szkoła polska gospodarstwa społecznego (Lwów 1862-1865), stanowiącej pierwszą część nigdy nie opublikowanej całości. Początkowo oba dzieła zostały przyjęte bardzo krytycznie. Zarzucano autorowi ateizm, determinizm i materializm. Dopiero zwycięstwo pozytywistów po upadku powstania styczniowego zjednało mu popularność i uznano go za ojca duchowego pozytywizmu w ekonomii polskiej. Po wpływem systematyki Comte'a Supiński zalicza ekonomię do nauk przyrodniczych, sądził bowiem, iż organizm społeczny jest tylko częścią organizmu świata natury. Postulował więc w nauce ekonomicznej stosowanie filozofii społecznej opartej na doktrynie A. Smitha jako „systemie ptolemeuszo-wym”. Nauka o gospodarstwie społecznym powinna jednak według S. „nosić znamiona i tło życia narodowego”, tj. być dostosowaną do miejscowych warunków i narodowej specyfiki. Będąc entuzjastą liberalizmu, dopuszczał w wypadku narodów słabszych, a więc i Polaków, stosowanie polityki protekcyjnej z uprzywilejowaniem kapitalistów miejscowych. Kontynuując pomysł Cieszkowskiego, był autorem projektu przeprowadzenia emisji książeczek narodowego banku oszczędności. W swoich dziełach usiłował stosować, bez powodzenia zresztą, polską terminologię ekonomiczną (pokup, odbyt). W latach sześćdziesiątych utracił wzrok, co uniemożliwiło mu kontynuowanie pracy naukowej. W 1877 otrzymał doktorat honorowy Uniw. Lwowskiego z okazji 50-lecia jego działalności naukowej i społecznej. Akademia Umiejętności w Krakowie przyjęła go w poczet swych członków. Zmarł we Lwowie. W dziejach polskiej myśli ekonomicznej był pomostem łączącym filozofię społeczną lat czterdziestych XIX w. z programem pozytywistów.
  n.28116 Nekrologia Minakowskiego (28116)
  srodka.381 A. Śródka, P. Szczawiński (opr.), Biogramy uczonych polskich, Ossolineum, Wrocław 1983: część 1, zeszyt 3: Józef Supiński (1804-1893)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim