W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- DZIEWOŃSKI Maciej (zm. 1794) ksiądz 3°
- PARCZEWSKI Konstanty (1801-1855) powstaniec 1830, emigrant 4°
- LIPIŃSKI Karol Józef (1790-1861) skrzypek, kompozytor, pedagog 6°
- PARCZEWSKI Stanisław (1803-1830) teolog, literat, przyjaciel A. Mickiewicza 7°
- NAGURSKI Kajetan (po. 1760-1802) członek Rady Najwyższej Narodowej Litewskiej 8°
- PIETRASZKIEWICZÓWNA Stanisława Maria (1884-1952) pedagog, działaczka społeczna i niepodległościowa, wydawca 8°
- BUKOWSKI Henryk (1839-1900) emigrant, antykwariusz 8°
- REJCHAN Alojzy (1807-1860) malarz, miniaturzysta, litograf 8°
- NAGURSKI Jan (ok. 1760-1796/97) poseł, generał-major w powstaniu kościuszkowskim 8°
- JANCZEWSKI Cyprian (1805-1853) czł. związku Braci Czarnych 8°
- REJCHAN Józef (1762-1817) malarz 9°
- GIERSZYŃSKI Henryk (ok. 1845-1930) lekarz, działacz niepodległościowy 9°
- GIERSZYŃSKI Stanisław (ok. 1880-1911) publicysta, działacz niepodległościowy 9°
- BARĄCZ Tadeusz (1849-1905) rzeźbiarz 9°
- REJCHAN Stanisław Józef (1858-1919) rysownik, malarz, pedagog 9°
- LUDKIEWICZ Zdzisław Antoni (1883-1942) profesor, rektor SGGW, minister 9°
- LUDKIEWICZ Seweryn (1882-1964) prezes Państwowego Banku Rolnego, minister 9°
- JANCZEWSKI Edward Franciszek (1846-1918) profesor fizjologii roślin 9°
- LUDKIEWICZ Adam Julian (1885-1958) profesor metalurgii stali AGH 9°
- PIETRASZKIEWICZ Onufry (1793-1863) filomata, poeta, archiwista, pedagog 10°
Uwagi
Polski Słownik Biograficzny t. 6 str. 175: psb.5106.1
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: DZIEWOŃSKI Florian Zachariasz Walenty - Ukończył 29.6.30 Wydział Medycyny uniwersytetu wileńskiego. Przystąpił 6.4.31 do powstania litewskiego, walczył w oddziale Parczewskiego, 6.4.31 odznaczył się przy zdobywaniu Niemenczyna. Początkowo lekarz bat. powstańców wileńskich, 6.6.31 sztabs-lekarz i chirurg st. 25 ppl. w korpusie Chłapowskiego. Walczył pod Kownem i Rosieniami, ukrywał się jakiś czas na Żmudzi, wreszcie przeszedł do Prus. 24.5.32 odnotowano jego pobyt w Dreźnie. Przybył do Francji 8.32 i należał najpierw do zakładu w Bourges, skąd wyjechał do Paryża. 12.32 w Paryżu prosił o zgodę na odbycie studiów medycznych. 10.9.34 potępił Czartoryskiego. Mieszkał w Paryżu do 3.36, nauczając łaciny i matematyki. 9.34 przystąpił do TDP. 1836-40 przebywał w Nancy i Vie pod Nancy, gdzie zawiadywał drukarnią i był korektorem dzieł greckich i łacińskich. Nauczał też w szkole polskiej w Nancy, otrzymywał za to zasiłek Towarzystwa Naukowej Pomocy. 8.1.40 zaangażowany jako podchirurg st. do 4 batalionu Legii Cudzoziemskiej, 26.1.41 przeszedł do 1 p. Legii. 7.5.52 uzyskał potwierdzenie dyplomu na Wydziale Medycyny w Montpellier. 12.6.52 przeszedł jako lekarz 1 klasy do 9 p. art. stacjonującego w Algierii, 27.1.53 skierowany do szpitali wojskowych okręgu Algier, 29.3.53 do szpitali wojskowych okręgu Oran, 1.10.54 lekarz st. 2 klasy w 43 ppl., 19.4.56 w 2 p. strz. afr., 28.4.59 lekarz st. 1 klasy, 29.8.59 skierowany do 58 ppl., 10.8.61 do 2 p. art., 22.4.68 do 3 p. art., 15.2.70 dymisja, Afryka 1840-55, Krym 1855-56, Afryka 1856-60 oraz 1864-70. Wymieniony w raporcie gen. d'Arbonville'a 9.9.42 za odznaczenie się w walkach z Kabylami, polecony 12.12.51 prezydentowi Republiki Ludwikowi Napoleonowi Bonaparte za zasługi w walce z cholerą, otrzymał złotą szpadę honorową, przechowywaną dziś w paryskim muzeum medycyny wojskowej w Val-de-Grâce, 9.8.50 Legia Honorowa, 6.5.56 order Medjidje 5 klasy, otrzymał 3.8.53 naturalizację dekretem nr 1375. Poślubił 4.6.53 Marie Cecile Maunier, miał dzieci, m. in. syna, późniejszego lekarza gwardii republikańskiej. Po odejściu ze służby mieszkał w Philippeville. Zm. 5.3.72 w Oranie.
sw.400868 http://www.pogon.lt/NCz_int/Hist7.html
sw.561558 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
|
|