Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KOTARBIŃSKA Lucyna (1858-1941) publicystka, działaczka społeczna 5°
2. STACHIEWICZ Piotr (1858-1938) malarz, ilustrator 5°
3. KAMOCKA Józefa (1830-1897) nauczycielka, autorka podręczników 6°
4. KOTARBIŃSKI Józef Karol (1849-1928) literat, aktor, reżyser 6°
5. HOLEWIŃSKI Władysław Eustachy (1834-1919) profesor prawa 6°
6. SULIMIERSKI Filip (1843-1885), twórca "Słownika geograficznego" 7°
7. SIEDLECKI Michał Marian (1873-1940) profesor zoologii 7°
8. SIEDLECKA-KOTULA Ewa (1915-1982) graficzka 7°
9. RAKOWSKI Jakub Józef (2 poł. XVIII w.) marszałek ziemi wiskiej w konfederacji targowickiej 7°
10. ŁĄCZKOWSKA Maria Felicja (1859-1932) nauczycielka, działaczka społeczna i oświatowa 7°
11. KAMOCKI Stanisław Tadeusz (1878-1941) inżynier, autor, działacz łowiecki 7°
12. KAMOCKI Walenty Hieronim (1858-1923) lekarz-okulista 7°
13. ROGOWSKI Roman (1743-1815) cześnik warszawski, poseł 7°
14. KLECZYŃSKI Fabian Sebastian (ur. ok. 1730) konfederat barski 7°
15. SZYDŁOWSKI Sławosz (1894-1952), lekkoatleta, olimpijczyk 8°
16. KOTARBIŃSKI Miłosz (1854-1944) malarz, pedagog, kompozytor 8°
17. BROCHOCKI Walery (1847-1923) malarz 8°
18. ŁUKASZEWICZ Józafat Ignacy (1789-1850) malarz 8°
19. DZIERZBICKI Stanisław (1854-1919) rolnik, ekonomista 8°
20. HOLEWIŃSKI Wacław (1844-1893) publicysta 9°

Uwagi

• Epitafium na cm. Powązkowskim:

  TU SPOCZYWA
  Ś:P: JÓZEF
  GLEINICH
  URODZONY 1804 R.
  ZMARŁY D: 13 MAJA 1870 R.
  WIECZNY POKÓJ JEGO
  DUSZY!
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 8 str. 43: psb.6655.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 364): Gleynich [Gleinich] Józef, Wydział Nauk i Sztuk Pięknych, sekcja Bud. i Miern., wpis 29 XI 1824
  Od 1805 do 1813 wychowywał się w Puławach, gdzie ojciec jego pozostawał na służbie u ks. Czartoryskiego. Studiował równocześnie na Uniwersytecie i w Szkole Przygotowawczej do Instytutu Politechnicznego. W powstaniu listopadowym kampanię rozpoczął jako pporucznik 8 P. Ułanów, zakończył jako major. Był oficerem intendentury, wysyłanym przez dowódcę formujących się oddziałów jazdy dla zbadania ich stanu zaopatrzenia. Wraz z Korpusem Rybińskiego przekroczył granice Galicji, skąd po półrocznym pobycie udał się do Francji. Na emigracji należał do loży masońskiej Zakładu Besançon. W czerwcu 1832 został wybrany na jednego z komendantów Zakładu. Był jednym z organizatorów wyprawy Zaliwskiego do Królestwa. W 1833 przekradł się do Galicji i organizował węglarstwo galicyjskie. Aresztowany w 1833, oskarżony o zbrodnię stanu przez władze austriackie, deportowany w 1836 do cytadeli w Trieście, przedostał się w marcu 1837 do Anglii i osiadł w Londynie. Próżno szukał zajęcia odpowiadającego jego kwalifikacjom, mimo poparcia lorda Stuarta, przyjaciela i opiekuna polskiej emigracji. Na przeszkodzie w znalezieniu pracy stał brak znajomości języka angielskiego, pracował zatem początkowo fizycznie na kolei, po czym zajął się fabrykacją papeterii i kart wizytowych z herbami. Była to praca sezonowa, przez 6 mies. w roku, z płacą 2 szylingów tygodniowo. Praca polegała na kolorowaniu brzegów kopert. W Londynie był czynny w działalności Młodej Polski i Ogółu Emigracji Polskiej, będąc jego sekretarzem i jednym z najczynniejszych działaczy. W 1839 był wraz ze Stanisławem Worcellem, Ludwikiem Oborskim i B. K. Stolzmanem członkiem 4-osobowej komisji powołanej do zjednoczenia emigracji. Jako sekretarz Gminy Londyn podpisał 20 IX 1841 odezwę do Gmin Zjednoczenia Emigracji Polskiej. W latach późniejszych związał się z Hotelem Lambert, a osobiście z ks. Władysławem Czartoryskim i hr. Władysławem Zamoyskim. W 1848, zostawiwszy swój warsztat robotnikowi rodakowi, udał się do Krakowa. Zorientowawszy się jednak w sytuacji, wrócił po miesiącu do Londynu i prowadził swą fabryczkę do 1855. W 1855 znalazł się w angielskiej formacji wojskowej w czasie wojny krymskiej w Turcji. Tam powierzono mu urządzenie magazynów dywizji. Pracy tej dokonał w ciągu miesiąca. Po zakończeniu pracy i rozwiązaniu dywizji wrócił do Anglii. Po powrocie do Londynu prowadził kwerendę historyczną na zlecenie Grona Historycznego w Londynie w Archiwum Kancelarii Państwowej Wielkiej Brytanii, zbierając dokumenty dotyczące historii polskiej, opracowując indeks do nich, robiąc wypisy ważniejszych dokumentów. W 1848 został członkiem Grona Historycznego Polskiego w Londynie. Znał już wtedy dobrze języki: francuski, niemiecki i angielski. W 1858 wrócił do kraju i 18 X 1858 zwrócił się do ordynata Zamoyskiego o pracę: „Żonaty, ubogi – [pisał] – dziś bez utrzymania, błagam najpokorniej Kontrolę [Ordynacji] o danie mnie jakowego zatrudnienia”. Miał żonę i córkę ur. w 1841. Dzięki pomocy swego uniwersyteckiego kolegi, naczelnika Kontroli Ordynacji, Antoniego Cyprysiń-skiego, otrzymał wkrótce posadę pomocnika buchalterii Kontroli Zarządu Dóbr Ordynacji Zamojskiej. W lipcu 1859 awansował na archiwistę Kontroli Zarządu, a w lipcu 1860 na sekretarza; ponadto sprawował w 1865-1868 nadzór nad budową biblioteki Zamoyskich w Warszawie. Zmarł w Warszawie. Pogrzeb jego na cmentarzu Powązkowskim odbył się na koszt Ordynacji.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: GLEINICH Józef - 1805-13 wychowywał się w Puławach, gdzie jego ojciec był oficjalistą Czartoryskich. Ukończył szkoły w Radomiu, od 29.11.24 student Wydziału Nauk i Sztuk Pięknych UW, równocześnie studiował w Szkole Przygotowawczej do Instytutu Politechnicznego. W powstaniu ppor. 8 puł. (Gerber błędnie podaje, że był mjrem). Przybył do Francji 2.32 i należał początkowo do zakładu w Besançon, wstąpił tu do loży św. Jana. Wziął udział w wyprawie frankfurckiej i 7.4.33 przeszedł do Szwajcarii. 1833 znalazł się w Galicji, organizował tam węglarstwo, aresztowany przez Austriaków, uwięziony, 1836 został deportowany do Triestu i osadzony w tamtejszej cytadeli. Od 3.37 w Anglii, 1837 w Londynie przystąpił do Zjednoczenia. Od 6.38 otrzymywał zasiłek rządu bryt. 1839 należał do komisji mającej jednoczyć emigrację. 16.2.40 potępił Czartoryskiego. 1841 sekretarz Gminy Londyn. Pracował jako robotnik na kolei i prowadził drukarnię kart wizytowych. Uczestnik Wiosny Ludów, 1848 udał się do Krakowa, wkrótce jednak wrócił do Anglii. 8.12.55 zgłosił się do dyw. kozaków sułtańskich, 1.4.56 odpłynął z Portsmouth na Wschód na statku „The Resolute” wraz z oddziałem ochotników. Służył jako kpt. w 3 ppl. 1858 otrzymał pozwolenie na powrót do kraju. Pracował w zarządzie Ordynacji Zamoyskiej, 1865-68 nadzorował budowę Biblioteki Zamoyskich. Był żonaty, miał córkę. Zm. 13.5.70 w Warszawie, pochowany na Powązkach. (Życiorys opracowany przez Gerbera zawiera wiele błędów.)
  n.113752a Nekrologia Minakowskiego (113752)
  n.15527 Nekrologia Minakowskiego (15527)
  n.44410o Nekrologia Minakowskiego (44410)
  sw.369784 Akt małżeństwa: Warszawa Nawiedzenie NMP (obecn. m. Warszawa), 217/1858 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=1&zs=0160d&sy=1858&kt=2 [podgląd]
  sw.374102 PSB nie wie nic o życiu Glejnicha przed 1830 i po 1848 r., gdy bawił jeszcze w Londynie; tymczasem w Kurierze Warszawskim nr 197 z 29 VII 1859 podano, że "Rada Administracyjna, postanowiła: Wracają do używania praw cywilnych od daty NAJWYŻSZEJ decyzji ułaskawienie wyrzekającej, skazani na karę konfiskaty majątku, a mianowicie: a) Skazani postanowieniem Rady Administracyjnej z dnia 28 Czerwca (10 Lipca) 1835 r. (...) Józef Glejnich, od d. 1 (13) Sierpnia 1858 r."
  sw.374107 Akt zgonu: Warszawa św. Jan (obecn. m. Warszawa), 674/1858 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryka.php?ar=8&zs=9233d&sy=521&kt=2&skan=670-675.jpg [podgląd]
  sw.564190 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim