Józef Grzywiński (ID: psb.7891.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. GRZYWIŃSKI Stanisław (1839-1880) budowniczy 2°
2. KRUSZYŃSKI Konstanty Sabin (1751-1818) marszałek sejmiku toruńskiego 6°
3. SKÓRZEWSKI Fryderyk (1768-1832) szambelan pruski, ziemianin wielkopolski 6°
4. RUSZCZYŃSKI Adam (1875-1930) adwokat, prezes Sądu Apelacyjnego 6°
5. SKÓRZEWSKI Arnold (1798-1862) uczestnik Wiosny Ludów, deputowany na sejm W. Ks. Pozn., poseł na sejm pruski, działacz społeczny 7°
6. RUSZCZYŃSKA Teresa (1918-1985) historyk sztuki 7°
7. NARZYMSKI Józef (1839-1872) literat, działacz polityczny 7°
8. SKÓRZEWSKA Marianna (1741-1773) dama z czasów konfederacji radomskiej i barskiej, sawantka, przyjaciółka Fryderyka II 7°
9. SKÓRZEWSKI Franciszek h. Drogosław (ok. 1709-1773) generał wojsk kor. 7°
10. JACKOWSKI Hiacynt (1805-1877) działacz narodowy 7°
11. SKÓRZEWSKI Heliodor Jan Stanisław (1792-1858) oficer armii Księstwa Warszawskiego, poseł na sejm W. Ks. Pozn., uczestnik Wiosny Ludów, działacz społeczny, publicysta 7°
12. SKÓRZEWSKI Leon Fryderyk (1845-1903) ziemianin, poseł do parlamentu niemieckiego, działacz społeczny 8°
13. JACKOWSKI NOSTITZ Henryk (1885-1948) malarz, witrażysta 8°
14. SCZANIECKI Jan Mieczysław (1873-1952) ziemianin, działacz społeczny 8°
15. SCZANIECKI Michał Leon (1838-1920) ziemianin, działacz społeczny 8°
16. SCZANIECKI Władysław Józef Maria (1869-1942) ziemianin, pułkownik 8°
17. SKÓRZEWSKI Andrzej h. Drogosław (zm. 1726?) generał-major wojsk kor., poseł na sejmy 8°
18. KALKSTEIN Teodor (1851-1905) ekonomista 8°
19. SADOWSKI Jan Nepomucen (1814-1897) archeolog, etnograf, dziennikarz 8°
20. GORZEŃSKA Aleksandra (ok. 1761-1801) zwolenniczka obozu reform 8°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  GRZYWlNSKI Józef (20 II 1840 Lipno - 16 V 1903 Lwów), aktor
  Spotykana w oprac., dzienna data zgonu 19 V jest błędna. Był synem Aleksandra i Anieli G., bratem => Stefana G. Uczył się w Piotrkowie, a potem w Szkole Weterynaryjnej w Warszawie. Od ok. 1860 brał udział w przedstawieniach amatorskich na scenie Warsz. Tow. Dobroczynności, gdzie grał m.ia, Majora („Po naszemu") i Rotmistrza („Damy i huzary"). Następnie uczył się u L. Halpertowej, J. Chęcińskiego, J.T.S. Jasińskiego, a także u J. Dobrskiego (śpiew). Możliwe, że przed debiutem w WTR występował przez pewien czas na prowincji. 22 X 1865 debiutował w T. Rozmaitości w roli Orgona („Dożywocie"). Od 1 I 1866 został przyjęty do zespołu dramatu WTR, gdzie występował stale do 1900 (niekiedy w zastępstwie także reżyserował). Na gościnne występy wyjechał tylko raz, w maju 1882, do Lwowa.
  Okazała postać (był nieprzeciętnego wzrostu i tuszy) oraz głos basowy zadecydowały o jego emploi. W. Bogusławski uważał go za aktora „do wszystkiego”, a A. Grzymała-Siedlecki pisał: „Głównie z powodu przerostu warunków Grzywiński nigdy nie grywał ról innych, jak tylko neutralne, półkomiczne, większe epizody, rezonerów, ale raczej lakonicznych, dobrych stryjaszków Radostów, powierników młodzieży obojga płci - i w ogóle każdą rolę, której, choć drugoplanowa, nie wolno zepsuć”. Wg J. Kotarbińskiego najlepszy był w rolach „poczciwych ojców i sympatycznych starców”. Grę G. cechowała żywość, prostota i bezpośredniość; tusza hamowała jego wrodzony temperament i zmuszała do pewnej statyczności w ruchu i w geście, co często jednak sprzyjało precyzji w podawaniu szczegółów. Był znakomitym aktorem epizodycznym, słynął na scenie warsz. ze świetnej dykcji i umiejętności mówienia wiersza (zwłaszcza fredrowskiego). Grał doskonale wszelkiego rodzaju szlagonów i mieszczan, wiele ról z komedii A. Fredry. Wyróżnił się i upamiętnił w roli Radosta („Śluby panieńskie"), którego grał po J. Chomanowskim, na przemian z W. Rapackim, ujmując serdecznością, pełnym życzliwości i ciepła humorem i - wg zgodnej opinii krytyki - był w tej roli bardziej fredrowski, niż Rapacki. Cieszył się powodzeniem w rolach: Majora („Damy i huzary"), Orgona („Dożywocie"), Pułkownika („Pan Benet"), Cześnika i Dyndalskiego („Zemsta"), Janusza („Pan Jowialski"), Czesława („Odludki i poeta"), Telembeckiego („Wielki człowiek do małych interesów"). O G. w roli Cześnika J. Kotarbiński pisał jednak: „Człek korpulentny i okazałej postaci, aktor poprawny, sumienny, dobrze mówiący wierszem, ale na Cześnika za miękki”. Inne role: Petryłło („Miód kasztelański"), Jędrzej („Mąż z grzeczności"), Szumbaliński („Posażna jedynaczka"), Kołkiewicz („Lena"), Telesfor („Dom otwarty"), Burczyński („Grube ryby"), Baptysta („Poskromienie złośnicy"), Gracjano („Kupiec wenecki"), Kapulet („Romeo i Julia"), Leonato („Wiele hałasu o nic"). Na scenie warsz. obchodził jubileusz dwudziestopięciolecia (31 X 1890) i trzydziestopięciolecia pracy aktorskiej (5 XI 1900, wystąpił wtedy po raz ostatni na scenie w popisowej roli Radosta).
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.42617.1
  Epitafium na cm. Łyczakowskim (za: https://cmentarzlyczakowski.pl/):
  JÓZEF
  GRZYWIŃSKI
  ART. TEATRÓW WARSZAWSKICH
  UR. 20.II.1840. +19.V.1903 R.
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 9 str. 127: psb.7891.1
  Wikidata: [label]Józef Grzywiński
  n.36723 Nekrologia Minakowskiego (36723)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim