Zygmunt Huszcza
(ID: sejmprl.4421)
- Urodzony dnia 3 VII 1917 - Augustów
- zmarł dnia 17 I 2006 - Warszawa
- Pochowany
- Warszawa, cm. Wojskowy na Powązkach, kwatera E II, rząd 4, grób 7
- Wiek: 88 lat
- All sources for this person
Add or correct dates and places
- Wikipedia (Zygmunt Huszcza): Zygmunt Huszcza (ur. 3 lipca 1917 w Augustowie, zm. 17 stycznia 2006 w Warszawie) – generał broni Wojska Polskiego. Dowódca Pomorskiego Okręgu Wojskowego (1956–1964), zastępca Głównego Inspektora Szkolenia MON (1964–1968), dowódca Warszawskiego Okręgu Wojskowego (1968–1972), wiceminister oświaty i wychowania (1972–1982), prezes Zarządu Głównego Ligi Obrony Kraju (1982–1988), wiceprezes Zarządu Głównego Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych (1990–2006). Poseł na Sejm PRL V i VI kadencji. więcej...
|
|
rodzice |
? ?
|
|
? ?
|
|
| |
|
| |
2 |
|
3 |
|
|
|
|
| |
Zygmunt Huszcza, poseł na Sejm PRL, 1917-2006 |
|
Uwagi
sejmprl.4421 http://bs.sejm.gov.pl/ Huszcza Zygmunt (1917-2006); oficer WP; Generał broni. Przed wojną pracował jako nauczyciel. W 1940 wywieziony w głąb ZSRR wraz z rodziną. W 1943 roku wstąpił do 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Prymus I promocji Szkoły Oficerskiej w Riazaniu. Z I Dywizją przeszedł szlak od Lenino do Berlina. W bitwie pod Lenino dowodził plutonem ckm. Następnie był adiutantem dowódcy 1 Armii Wojska Polskiego gen. Stanisława Popławskiego. W czerwcu 1945 roku był w grupie polskich oficerów uczestniczących w paradzie zwycięstwa na Placu Czerwonym w Moskwie. W l. 1947–1948 był dowódcą 11 Dywizji Piechoty w Żarach. W l. 1950–1952 był dowódcą 4 Pomorskiej Dywizji Piechoty w Krośnie Odrzańskim. Był pierwszym polskim oficerem młodego pokolenia awansowanym po wojnie na stopień generalski (generał brygady z 1952). Od 1952 dowódca 2 Korpusu Armijnego w Poznaniu. W l. 1953–1956 był zastępcą dowódcy, a w l. 1956–1964 dowódcą Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy, następnie zastępcą Głównego Inspektora Szkolenia MON (1964–1968) i dowódcą Warszawskiego Okręgu Wojskowego (1968–1972). Równolegle w l. 1965–1972 piastował funkcję prezesa Wojskowego Klubu Sportowego Legia. W 1972 został urlopowany z wojska – do służby liniowej już nie powrócił. W l. 1972–1982 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Oświaty i Wychowania. W okresie 1982–1988 pełnił funkcję prezesa Zarządu Głównego Ligi Obrony Kraju. W 1988 został przeniesiony w stan spoczynku. 12.10.1988 awansowany uchwałą Rady Państwa PRL do stopnia generała broni. Był członkiem PPR, a następnie PZPR. Był także działaczem ZBoWiD – m.in. członkiem Prezydium Zarządu Głównego (1974–1979), wiceprezesem ZG (1979–1985) oraz członkiem Prezydium Rady Naczelnej ZBoWiD (1985–1990), a także wieloletnim przewodniczącym Komisji Współpracy z Młodzieżą ZG ZBoWiD. -- Zasiadał także w Społecznym Komitecie Budowy Szpitala – Centrum Zdrowia Dziecka. W l. 1973–1990 był wiceprzewodniczącym Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Od 1972 był członkiem Rady Głównej Przyjaciół Harcerstwa. W l.1974–1983 był członkiem Prezydium Zarządu Głównego, a w l. 1983-1989 członkiem Prezydium Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Był także wieloletnim prezesem Polskiego Towarzystwa Schronisk Młodzieżowych. 9 maja 1985 stał na czele polskiego zgrupowania kombatantów i żołnierzy, które brało udział w paradzie z okazji 40-lecia Zwycięstwa na Placu Czerwonym w Moskwie. Od 1990 do śmierci był wiceprezesem Zarządu Głównego Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych – organizacji powstałej na bazie ZBoWiD.
źródła:
- pogrzeb: http://www.cmentarzekomunalne.com.pl/mapa/
|
|
Baza danych na stronach www.sejm-wielki.pl to drobny wycinek Wielkiej genealogii Minakowskiego, sięgającej średniowiecza, zawierającej ponad 1.200.000 osób nawzajem skoligaconych, w tym znaczną część sławnych Polaków wszystkich epok; więcej na ten temat na Wielcy.pl .
Baza jest uzupełniana codziennie
— bardzo proszę o nadysłanie uzupełnień na adres mj@minakowski.pl . Z góry dziękuję!
Serwisowi Sejm-Wielki.pl patronuje Stowarzyszenie Potomków Sejmu Wielkiego, działające pod patronatem Marszałka Sejmu RP.
Znani: literaci, malarze, muzycy, aktorzy, dziennikarze, odkrywcy, historycy, wojskowi, filozofowie, ludzie Kościoła, prawnicy,
politycy: przedrozbiorowi, dziewiętnastowieczni, przedwojenni, powojenni, współcześni, parlamentarzyści II i III RP oraz PRL,
uczeni (członkowie akademii nauk): nauk społecznych, nauk biologicznych, nauk ścisłych, nauk technicznych, nauk rolniczo-leśnych, nauk medycznych, nauk o ziemi