Edward «Mruk» Kowalczyk (ID: sejmprl.4750)

Uwagi

• Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
  

  Zawód: profesor (cybernetyk); działacz polityczny; działacz państwowy
  Edukacja: studia: Wydział Łączności Politechniki Warszawskiej 1951
  Tytuły i stopnie: dr 1964, prof. nadzw. 1973.
  Biografia Podczas okupacji hitlerowskiej uczestnik ruchu oporu, czł. AK, uczestnik Powstania Warszawskiego 1944, następnie więzień obozów jenieckich Lansdorf i Mossburg; pracownik naukowo-dydaktyczny Polit. Warszawskiej: w Katedrze Teletransmisji Wydz. Łączności 1951-65, organizator i pierwszy kier. Filii w Płocku 1965-69; minister łączności 1969-80; wiceprezes NIK styczeń-marzec 1981; wiceprezes Rady Ministrów 1981-
  Członkostwo: czł. SD 1967- , czł. CK 1973- , czł. Prezydium CK 1976- , przew. CK 1981- ; poseł na Sejm 1969-72; prezes ZG Polskiego Tow. Cybernetycznego 1970-81
  Odznaczenia: Krzyż Komandorski i Kawalerski OOP, Order Sztandaru Pracy I kl., Złoty Krzyż Zasługi, Warszawski Krzyż Powstańczy 1944 i inne.
  Dorobek: Publikacje: m. in.: Człowiek w świecie informacji 1974, Działania społeczno-polityczne 1980, O istocie informacji 1981.
  Adres: Centralny Komitet SD, ul. Rutkowskiego 9, 00-021 Warszawa, tel. 26-10-01.
  
  Powstańcze Biogramy: http://www.1944.pl/historia/powstancze-biogramy/Edward_Kowalczyk_3
  sejmprl.4750 http://bs.sejm.gov.pl/ Kowalczyk Edward (1924-2000); inżynier łączności; cybernetyk; Minister łączności (1969–1980), wicepremier (1981–1985), dyrektor Instytutu Łączności.
  W czasie II wojny światowej walczył w szeregach AK, brał udział w Powstaniu Warszawskim. Dostał się do niewoli i został wywieziony do Niemiec, gdzie przebywał w Landsdorf i Mossburg. Ukończył Politechnikę Warszawską (1951). Został pracownikiem Katedry Teletransmisji Wydziału Łączności Politechniki Warszawskiej (1951–1965). Kierował filią tej uczelni w Płocku (1965–1969). W 1979 został profesorem Politechniki Warszawskiej. Był członkiem Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji PAN. Naukowo specjalizował się w cybernetyce. Oprócz pracy naukowej i dydaktycznej zajmował się publicystyką, głównie w zakresie problematyki naukowej, organizacji nauki oraz popularyzacji wiedzy. W 1967 wstąpił do SD. Od 1969 do 1980 był ministrem łączności. następnie dyrektorem Instytutu Łączności. W 1981 sprawował przez krótki okres funkcję wiceprezesa Najwyższej Izby Kontroli. Od 1981 do 1985 był wicepremierem. Od 1973 zasiadał w CK SD, następnie zaś w Prezydium CK (1976–1981). W l. 1981–1985 był przewodniczącym CK SD. Wszedł w skład Prezydium CK SD (1985–1989). Był prezesem (1970–1981), następnie zaś honorowym prezesem ZG Towarzystwa Cybernetycznego. W sierpniu 1984 stał na czele Obywatelskiego Komitetu Obchodów 40. Rocznicy Powstania Warszawskiego. Członek Rady Naczelnej ZBoWiD (1985–1990).
  sw.1010205 Wikipedia - Wolna Encyklopedia

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim