Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. GOLIŃSKA Zofia (1866-1934) historyk, socjolog 2°
2. NITTMAN Tadeusz Michał (1896-1942) rotmistrz kawalerii, dziennikarz, literat 3°
3. DASZYŃSKI Feliks (zm. 1890) publicysta 3°
4. GOLIŃSKI Stanisław (1868-1931) botanik, ogrodnik 3°
5. GARBIŃSKI Kajetan (1796-1847) profesor UW 4°
6. GRABIŃSKI Władysław (1827-1866) autor i tłumacz rozpraw rolniczych 4°
7. DASZYŃSKI Ignacy (1866-1936) socjalista, polityk, mąż stanu 5°
8. SADOWSKI Michał Józef (1857-1900) działacz polonijny w USA, dziennikarz 5°
9. PIOTROWSKI Stanisław (1849-1919) prawnik, ekonomista, socjolog 5°
10. PANKIEWICZÓWNA Emilia (1864-1926) nauczycielka, działaczka oświatowa i społeczna 5°
11. PANKIEWICZ Jan (1816-1899) nauczyciel, założyciel szkoły realnej w Warszawie 5°
12. LEŚNIOWSKI Stanisław (1871-1957) rolnik 5°
13. RUDZKI-WĘŻYK Jan (1792-1874) malarz, rzeźbiarz, architekt, złotnik, znawca sztuki 5°
14. SYGIETYŃSKI Tadeusz (1896-1955) kompozytor, dyrygent, pianista, tłumacz, założyciel i dyrektor zespołów pieśni i tańca Mazowsze i Warszawa 6°
15. SYGIETYŃSKI Antoni (1850-1923) krytyk literacki, artystyczny, muzyczny i teatralny, prozaik, pianista, tłumacz 6°
16. MANN Gustaw Dawid (1796-1884) właściciel wytwórni narzędzi metalowych i zakładu gimnastyki leczniczej 6°
17. KOTOWSKI Feliks (1895-1929) profesor uprawy i hodowli warzyw 6°
18. KAMIEŃSKI Stanisław (1860-1913) lekarz pediatra 6°
19. CIECHANOWSKI Stanisław (1845-1927) prawnik, ziemianin 6°
20. MACHNICKI Roman Ludwik (1889-1943) inżynier, przemysłowiec naftowy 7°

Uwagi

• Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.2989.1.1 - Puternicki
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.2989.1.2 - Puternicki
  Polski Słownik Biograficzny t. 29 str. 468: psb.24930.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 317): Puternicki Józef [Jakub], Wydział Lekarski, wpis 26 IV 1814
  Kośmiński podaje imię Jakub, Giedroyć, jak i Księga studentów – Józef. Syn Wojciecha i Marianny z Soczyńskich. W 1809 podlekarz w Lazarecie Głównym Wojskowym w Warszawie. W 1814 mianowany lekarzem batalionowym 2 P. Strzelców Pieszych. Skierowany na studia lekarskie, w 1818 otrzymał stopień mgra medycyny i chirurgii Uniw. Warsz. W 1818– 1827 był lekarzem sztabowym 1 P. Piech. Liniowej, w kwietniu 1828 przeniesiony na lekarza sztabowego do twierdzy w Zamościu, gdzie służył w czasie powstania listopadowego, będąc bardzo czynnym przy zwalczaniu cholery. Po kapitulacji Warszawy był do 1834 lekarzem inwalidów wojsk rosyjskich. Od 1834 praktykował prywatnie w Warszawie, zajmując się równocześnie zagadnieniami higieniczno-technicznymi. W 1838– 1860 był członkiem Rady Ogólnej Budowniczej przy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych. 8 I 1862 przedstawił Komisji Rządowej Spraw Wewn. projekt ulepszenia warzelni soli w Ciechocinku. Był przekonany, że mamy w kraju wiele źródeł solankowych, i to ze znakomitym procentem soli, ponadto zaś mamy torf opałowy. Korzystając z krajowych zasobów można by zaprzestać importu soli. Sprawom tym poświęcił 20 lat pracy i złożył wiele rozmaitych wniosków z tej dziedziny, m. in. o oddanie Ciechocinka do eksploatacji w prywatne ręce, jednakże Rada Stanu przeszła do porządku dziennego nad jego projektami (6 II 1862). W 1875 był już na emeryturze. W 1837 otrzymał prawa nowego szlachectwa w Królestwie. W 1837 ogłosił Opis pieców rurowatych do oczyszczania i ogrzewania powietrza służącym... W 1848 uzyskał akt uznania jego wynalazku tych pieców na 10 lat. Otrzymał też srebrny medal od Rosyjskiego Tow. Wolno-Ekonomicznego za rozprawę O sposobie suszenia i przechowywania zboża. Zmarł w Puławach.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: PUTERNICKI Józef (Jakub) - W Wojsku Polskim Księstwa Warszawskiego 9.8.1809 urzędnik zdrowia 3 klasy w Szpitalu Głównym w Warszawie, potem w Płocku. W armii Królestwa Polskiego 14.6.15 lekarz bat. 2 psp. 26.4.14 skierowany na studia med. na Wydziale Lekarskim UW, 17.10.18 otrzymał stopień mgra med. i chirurgii. 25.5.18 sztabslekarz 1 ppl., 14.4.28 lekarz przy wojskowym szpitalu w Zamościu. 24.5.30 otrzymał znak honorowy za 20 lat nieskazitelnej służby oficerskiej. W powstaniu sztabslekarz twierdzy Zamość, odznaczył się w zwalczaniu epidemii cholery, przetrwał oblężenie twierdzy. 1832-34 lekarz inw. ros., od 1834 prowadził prywatną praktykę w Warszawie, 1.4.35 sztabslekarz komend inwalidnych w Warszawie, 1837 uwolniony ze służby wojskowej, 1837 otrzymał prawa nowego szlachectwa. 1838-60 członek Rady Ogólnej Budowlanej przy KRSW. Wynalazł piec do odświeżania powietrza, przedstawił projeky ulepszenia warzelni soli w Ciechocinku. Zm. 26.8.75 w Puławach.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1843–1848:
  1843–1848: Technik budowniczy rządowy w Wydziale Przemysłu i Kunsztów, w Komisji Rządowej Spraw Wewnetrznych i Duchownych Ordery: SA 3.
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 12208.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1850–1860:
  1850–1860: Technik w Służbie Ogólnej Wydziału Przemysłu i Kunsztów Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchownych Ordery: SA 3, za 20 lat nieskazitelnej służby, SA 2 (1853).
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 12209.
  n.17414 Nekrologia Minakowskiego (17414)
  sw.162968 Akt małżeństwa: Warszawa św. Krzyż (obecn. m. Warszawa), 359/1859 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=1&zs=0158d&sy=1859&kt=2 [podgląd]
  sw.215399 Informacja p. Piotra Karczewskiego (z 30.4.2012)
  sw.262262 Informacja p. Ewy Krystyny Hirnschrodt (z 21.12.2012)
  sw.564168 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
  ukp.12208

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim