Salomea Kruszelnicka (ID: psb.13891.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  KRUSZELNICKA, Krusceniski, Salomea, zamężna Riccioni (23 IX 1873 Biała pod Tarnopolem - 16 XI 1952 Lwów), śpiewaczka
  Była córką Ambrożego K., księdza unickiego, i Bronisławy z Mianowskich. Ukrainka, brała udział w nar. ruchu ukr. na terenie Galicji. Ukończyła konserwatorium lwow. w klasie W. Wysockiego. Pierwszy raz śpiewała publicznie 13 IV 1892 na koncercie galicyjskiego Tow. Muz. w sopranowej partii solowej oratorium „Mesjasz”. Debiutowała 15 IV 1893 w t. lwow. w partii Leonory („Faworyta"), 30 V tego roku śpiewała partię Santuzzy („Rycerskość wieśniacza"). Następnie wyjechała na dalsze studia do Włoch (była uczennicą F. Crespi). Po powrocie do Lwowa 8 V 1894 śpiewała partię Małgorzaty („Faust") i występowała na scenie lwow. do lutego 1895, m.in. w partiach Aidy („Aida"), Hanny („Straszny dwór"), Seliki („Afrykanka"), Amelii („Bal maskowy"), Halki („Halka"), Micaeli („Carmen"). W sez. 1895/96 występowała w Odessie, 1896/97 we Włoszech, 1897 w Chile. W 1898-1902 należała do zespołu WTR (debiut - 4 X 1898 w partii Aidy, ostatni występ 23 XII 1902 w partii Amelii - „Bal maskowy"); miała najwyższą pensję ze śpiewaczek opery warszawskiej. W 1902 wyjechała na występy do Włoch, Petersburga i Paryża, w kwietniu 1903 śpiewała gościnnie we Lwowie, potem znowu we Włoszech, 17 II 1904 wystąpiła w mediolańskim Teatro alla Scala w tyt. partii w premierze nowej opery Pucciniego „Madame Butterfly”. W sez. 1904/05 śpiewała nadal we Włoszech, w 1905 koncertowała w Krakowie, w 1906/07 należała do zespołu Teatro alla Scala, gdzie śpiewała m.in. partie Salome („Salome") i Izoldy („Tristan i Izolda"), w 1907 wyjechała do Buenos Aires, w 1909 występowała w Teatro alla Scala, 1910 znowu w Buenos Aires. W tym roku poślubiła adwokata Cezara Riccioni i przyjęła obywatelstwo włoskie. W następnych l. koncertowała w dalszym ciągu na scenach włoskich, z żadną jednak nie była związana trwale (w 1915 np. brała udział w premierze „Fedry” w Teatro alla Scala, 1920 śpiewała w Neapolu). W 1936 koncertowała jeszcze we Lwowie, gdzie po II wojnie świat. zamieszkała na stałe i była prof. miejscowego konserwatorium. K. posiadała wspaniale wyszkolony wysoki mezzosopran, bardzo dobre warunki zewnętrzne oraz powszechnie przyznawany wybitny talent aktorski. Szczególne uznanie zdobyła w tyt. partii opery „Hrabina” . Należała do najwybitniejszych artystek operowych końca XIX w. i początku XX wieku.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.41322.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 15 str. 429: psb.13891.1
  

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim