Jan Józef Kulczycki (ID: psb.14286.1)

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 16 str. 127: psb.14286.1
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KULCZYCKI Jan Józef - Ukończył Liceum Krzemienieckie i uniwersytet wil. Wszedł 1817 do korpusu lit., ppor. Za przynależność do tajnego związku 1825 zdegradowany i zesłany do Tyflisu. Po kampanii perskiej awansowany, wysłany jako oficer sztabowy do Turcji, wrócił w randze kpt. W powstaniu porzucił służbę ros. i przyłączył się do oddziałów gen. Kołyski. Po upadku powstania aresztowany, oddany pod sąd w Dubnie, uwolniony dzięki protekcji gen. Krassowskiego, został adiutantem komendanta placu Dubna, ratował Polaków. Zdradzony, zbiegł do Galicji, tu przyjął nazwisko matki, przebywał w Galicji do 1834, ukrywał się u Baworowskich, Miączyńskich i Lanckorońskich. 1836 wydalony przez Austriaków, przybył przez Triest 30.11.36 do Algieru na statku „Styx”. Przeniósł się do Francji, zamieszkął w Privas, potem w Nîmes. 1839 zdał egzamin, przyjęty został do administracji dróg i mostów, mianowany konduktorem, pracował przy budowie kanału rzeki Mamy. 1.40 w Nancy przystąpił do Zjednoczenia, 1841 był w dep. Aisne. Od 1842 zatrudniony w ministerstwie robót publicznych. Uczestnik wydarzeń Wiosny Ludów, próbował z ramienia gen. Rybińskiego organizować Legion Polski w Piemoncie. 24.10.48 uzyskał od Mickiewicza upoważnienie do organizowania legionu we Włoszech, ale kiedy tam przybył, natrafił na zdecydowany opór płka Siodołkowicza, stracił też poparcie Rybińskiego, który publicznie uznał go za oszusta. 12.48 opuścił Florencję i wrócił do Paryża. Zm. 30.4.54 w Boulogne-sur-Seine.

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim