Wincenty Matuszewicz h. Łabędź (ID: psb.17348.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SULISTROWSKI Krzysztof (zm. 1737), marszałek konfederacji litewskiej l. 1716-1717 7°
2. ROMER Stefan Dominik (1721-1793) podkomorzy trocki, poseł 7°
3. LANDSBERG Emil (1880-1952) inżynier kolejowy, działacz gospodarczy 7°
4. ROMER Edward Jan (1806-1878) ziemianin, działacz społeczny, literat, malarz amator 7°
5. ROMER Edward Mateusz (1848-1900) malarz 7°
6. ROMER Mateusz (ok. 1606-1699) podkomorzy parnawski, generał artylerii litewskiej 8°
7. ROMER Michał Pius (1880-1945) prawnik, publicysta, polityk 8°
8. ROMER Michał Józef (1778-1853) marszałek szlachty, członek Wolnomularstwa Narodowego i Towarzystwa Patriotycznego 8°
9. ROMER Alfred Izydor (1832-1897) malarz, rzeźbiarz, medalier, heraldyk, powstaniec 1863 8°
10. BENISŁAWSKA Konstancja (1747-1806) poetka 8°
11. SOŁTAN Stanisław h. Sołtan (1756-1836) marszałek nadw. lit., kierownik sprzysiężenia w woj. nowogródzkim 1793 r., prezes Komisji Rządu Tymczasowego W. Ks. Lit. w r. 1812 8°
12. BIAŁŁOZOR Montwid Józef (ur. 1769) targowiczanin, poseł, sędzia 8°
13. ROMER Bronisław Dymitr (1891-1918) oficer armii rosyjskiej i Korpusu Polskiego w Rosji 9°
14. ROMER Eugeniusz Ignacy (1871-1943) ziemianin, działacz społeczny i polonijny 9°
15. ROMER Jadwiga Zofia (1897-1956) pracownik Sekretariatu Ligi Narodów 9°
16. ROMER Maciej Stefan (1890-1955) oficer WP, naczelnik wojskowy 9°
17. ROMER Tadeusz Ludwik (1894-1978) dyplomata, profesor romanistyki, emigracyjny działacz społeczny 9°
18. ROMER-OCHENKOWSKA Helena (1875-1947) literatka, dziennikarka, działaczka oświatowa 9°
19. SIELICKI Antoni (zm. ok. 1814) poseł na Sejm Czteroletni 9°
20. PIŁSUDSKI Franciszek (ok. 1707-1791) piwniczy litewski, marszałek 9°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny - Uzupełnienia i sprostowania w t. 41 do art. Matuszewicz Wincenty
  Polski Słownik Biograficzny t. 20 str. 227: psb.17348.1
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: MATUSZEWICZ Wincenty - Ukończył szkoły w Kownie i wydział prawa uniwersytetu wil. Przed powstaniem członek Trybunału Kryminalnego w Trokach. W powstaniu zorganizował oddział part., 3.4.31 zajął Troki, naczelnik powstania trockiego, delegat na sejmik wil., zasłynął z bezwględnych metod walki z przeciwnikiem, 28.5.31 mjr 3 psp., 19.9.31 ppłk 13 puł., wycofał się z Dembińskim z Litwy do Warszawy, otrzymał dyplom „dobrze zasłużonego Ojczyźnie”, a 5.9.31 krzyż złoty nr 2373, dow. oddziału part. w Puszczy Kampinoskiej, po upadku Warszawy przydzielony do sztabu gen. Wronieckiego, 27.9.31 wziął dymisję w Płocku, przeszedł do Prus, internowany przez Prusaków. 1.32 w Brukseli pomagał emigrantom przechodzącym przez Belgię, daremnie zabiegał o przyjęcie do armii belg. Przybył 2.32 do Francji, należał początkowo do zakładu w Besançon, 1832 członek Komitetu Narodowego Polskiego, 1832 przyjęty do karbonarskiej loży „Trinité Indivisible”, 11.4.32 stanął na czele „komitetu piorunowego”, protestującego przeciwko nadzorowi policji nad emigrantami, 3.6.32 przystąpił do Zjednoczenia się Braterskiego. Nie wziął udziału w wyprawie frankfurckiej, 6.33 wysłany do Bayeux. 3.36 Polacy zażądali jego usunięcia z Bayeux „za intrygi, bójki i kłótnie”. 11.5.36 wyjechał do Pau z zamiarem wstąpienia do p. poi. uł. w Hiszpanii. Odesłany do Auch, wrócił do Caen, od 7.40 w Paryżu, związał się z Czartoryskim, był dyrektorem kancelarii dziennika „Trzeci Maj”, pisał artykuły programowe. Równocześnie jednak pozostawał w zażyłych stosunkach z T. Mirskim, a 10.3.42 złożył prośbę do króla prus. o amnestię. Uczestnik wypadków Wiosny Ludów, agent werbunkowy do Legionu Mickiewicza, 7.48 wyjechał z Paryża do Włoch, w Toskanii działał jednak na szkodę Legionu, uważany za agenta W. Zamoyskiego. Wrócił do Francji, mieszkał w Paryżu. 1854 daremnie zabiegał o stanowisko administratora Instytutu Panien w Hotelu Lambert. 1858 otrzymał pozwolenie powrotu na Litwę, ale nie skorzystał z niego. Ożeniony 1834 z Francuzką miał syna Teodora (ur. 1835) i córkę (ur. 1848). Zm. 5.8.62 w Paryżu.
  sw.98761 Informacja p. Mieczysławy Walczykowskiej (z 18.8.2009)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim