Leopold Matuszyński (ID: psb.17358.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. BISKUPSKA Antonina (1801-1893) nauczycielka 2°
2. ORŁOWSKI Józef (1819-1880) architekt, budowniczy 4°
3. SZPADKOWSKI Telesfor (1818-1903), budowniczy, działacz społeczny 6°
4. SURZYCKI Julian (1820-1882), inżynier, zesłaniec, literat 7°
5. SZPADKOWSKI Ludomir (1855-1908), malarz 7°
6. ORŁOWSKI Leon (1891-1976) dyplomata, poseł 8°
7. GILLER Agaton (1831-1887) dziennikarz, członek Rządu Narodowego 8°
8. BERNATOWICZ Feliks Aleksander (1786-1836) powieściopisarz 8°
9. MITTE Maurycy (1845-1900) profesor w Petersburgu, dyrektor szkoły w Warszawie 8°
10. GILLER Stefan January (1834-1918) poeta, pedagog 8°
11. CIEMNIEWSKI Andrzej (2 poł. XVIII w.) poseł na sejm grodzieński 9°
12. SURZYCKI Tomasz (1821-1874), lekarz, spiskowiec 9°
13. CZAPSKI Józef (1806-1900) generał 10°
14. DRZEWIECKI Konrad Mieczysław (1871-1922) publicysta, pedagog 10°
15. BORAKOWSKI Dominik Marceli (zm. 1831) sędzia 10°
16. SZNAGE Apolonia (1864-1942?), tancerka, aktorka 10°
17. SURZYCKI Stefan (1864-1936), ekonomista, działacz polityczny 10°
18. SURZYCKI Jan Alfons (1850-1915), przemysłowiec, działacz społeczny i gospodarczy 10°
19. BRONIEWSKI Stanisław (1859-1908) dyrektor cukrowni 10°
20. NAŁĘCZ Włodzimierz (1865-1946) malarz, literat 10°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  MATUSZYŃSKI Leopold (7 V 1820 Warszawa - 10 III 1893 Warszawa), śpiewak, reżyser
  Był synem Ja aa M. i Ludwiki z Mallembergów, ojcem - Antoniny M. Pracował w winiarni Krzemińskiego w Warszawie, następnie uczył się śpiewu u K. Kurpińskiego i gry scen. u B. Kudlicza. Debiutował 15 IV 1841 w warsz. T. Wielkim w partii Elwina („Lunatyczka") i został zaangażowany. W zespole WTR pozostał do końca życia. W 1852 zaczął reżyserować opery; 1 II 1854 został mianowany stałym reżyserem opery i zajmował to stanowisko do 1891. Często wyjeżdżał na zlecenie dyrekcji WTR za granicę, aby zapoznać się z repertuarem i sposobem inscenizacji na scenach franc:, ang. i niemieckich. 1 VI 1876 obchodził jubileusz trzydziestopięciolecia pracy, a 2 II 1892 jubileusz pięćdziesięciolecia. Był też ceniony jako nauczyciel śpiewu; od 1859 uczył w szkole przy WTR, a potem wykładał grę scen. i deklamację dla śpiewaków w warsz. Instytucie Muzycznym. 14 XI 1854 ożenił się z Walerią Biskupską.
  Wg J.T.S. Jasińskiego „głos tenorowy dźwięczny, czysty, intonacja pewna, postać przyjemna były pięknymi przymiotami młodego i chciwego pracy śpiewaka”. Występował m.in. w takich partiach jak: Zampa („Zampa"), Masaniello (Niema z Portici"), Ottokar (Wolny strzelec"), Sewer (Norma"), Almaviva („Cyrulik sewilski"), Edgar („Łucja z Lammermooru"), Raul („Hugonoci"), Ernesto („Don Pasquale"), Stach („Krakowiacy i Górale"). Niekiedy występował też w partiach barytonowych, jak np. Karol („Ernani"), partia tyt. w „Makbecie”. Ok. 1858 wskutek ciężkiej choroby stracił na pewien czas głos i odtąd występował tylko w lżejszych partiach operowych jak np. Dzidzi („Hrabina") oraz w operetkach m.in. w „Małżeństwie przy latarniach”. Największe zasługi położył jako reżyser operowy. Reżyserował m.in. pierwsze na scenie warsz. przedstawienia „Halki”, „Strasznego dworu”, „Aidy”, „Trubadura”, „Fausta”. Wprowadził też na scenę T. Wielkiego pierwsze operetki Offenbacha, m.in. „Małżeństwo przy latarniach”, „Piękną Helenę”. Wg J.T.S. Jasińskiego jako reżyser „dowiódł niejednokrotnie wielkiej znajomości sceny, a przy wykształceniu umysłowym, posiadaniu kilku języków [...] stał się znakomitą podporą w utrzymaniu opery”. Tłumaczył libretta wielu oper, jak np. „Paola”, „Betli”, a także operetek, jak „Orfeusz w piekle”, „Sinobrody”.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.26521.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.78772.2
  Epitafium na cm. Ew.-Aug. w Warszawie:
  Ś. P.
  LEOPOLD MATUSZYŃSKI
  ARTYSTA I REŻYSER OPERY
  UR. D. 7 MAJA 1820 R.
  ZM. D. 10 GRUDNIA 1893 R.
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 20 str. 244: psb.17358.1
  Wikidata: [label]Leopold Matuszyński
  n.28679 Nekrologia Minakowskiego (28679)
  n.44184a Nekrologia Minakowskiego (44184)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim