Michał Przybyłowicz (ID: psb.24654.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. JAWNISZKO Helena (1866-1935) malarka, nauczycielka 5°
2. LIBICKI Stanisław (1856-1933) prawnik, publicysta, działacz polityczny i społeczny 6°
3. LIBICKI Janusz Wojciech (1902-1941) ekonomista, zastępca profesora Uniwersytetu Poznańskiego 6°
4. KOMARNICKI Zygmunt Erazm (1809-1883) literat, tłumacz, historyk 7°
5. KONECZNA Halina (1899-1961) profesor fonetyki 8°
6. BORMANN Fryderyk Leberecht (1793-1865) przemysłowiec 9°
7. STABLEWSKI Stanisław (1832-1904) ziemianin, poseł do parlamentu pruskiego 9°
8. SROCZYŃSKA Waleria (1901-1992) działaczka harcerska 9°
9. STRZAŁKO Franciszek (1904-1993), historyk sztuki 9°
10. KOMARNICKI Aleksander Dionizy (1806-1884) spiskowiec, emigrant 9°
11. KOMARNICKI Lucjusz (1884-1926) historyk literatury, pedagog 9°
12. TEGAZZO Franciszek (1829 1879), malarz, rysownik, ilustrator 10°
13. SZELIŃSKI Wiktor (1921-1984) inżynier, żołnierz AK 10°
14. RIEGERT Kazimierz Maurycy (1885-1945) inżynier elektryk, dyrektor elektrowni 10°
15. STABLEWSKA Irena (1864-1939) literatka 10°
16. MARKIEWICZ Kazimierz Józef (1874-1932) malarz, dramaturg, reżyser teatralny 10°
17. KORYTOWSKI Rajmund (1735-1794) konfederat barski, sybirak 10°
18. SROCZYŃSKI Tadeusz Adam (1858-1942) przemysłowiec naftowy, właściciel ziemski 10°
19. STABLEWSKI Karol (1796-1843) ziemianin, działacz społeczny, poseł do Sejmu Prowincjonalnego w Poznaniu 10°
20. BORMANN Maurycy Robert (1845-1913) przemysłowiec 10°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  PRZYBYŁOWICZ Michał, pseud. Przewuski (13 I 1864 Warszawa - 19 VIII 1927 Warszawa), aktor
  Uczeń szkoły dram. E. Derynga, zaczął występować w jego zespole już w 1879 w Łodzi. W 1882 występował zapewne u J. Teksla, m.in. w Lublinie, a w 1884-85 w zespole J. Puchniewskiego, m.in. w warsz. t. ogr. Belle Vue i Eldorado oraz w Lublinie i wtedy używał pseud. Przewuski. Następnie przez rok służył w wojsku. W sez. 1886/87 podobno występował w t. pozn., w 1887 w „działówce” w Puławach, a w lecie w warsz. t. ogr. Nowy Świat. Od jesieni 1887 jako „wielce obiecujący komik” (wg określenia prasy) zaangażował się do t. krak., gdzie pozostał do 1889. W lecie 1889 występował w zespole J. Teksla w Odessie, w sez. 1889/90 u K. i S. Sarnowskich w Płocku, w 1890 w Radomiu w zespole M. Filippi-Jóźwiakowskiej i w warsz. t. ogr. Wodewil, w 1891 w warsz. t. ogr. Eldorado i Wodewil, w 1891-93 w t. poznańskim. Od 1893 do 1904 należał do zespołu T. Miejskiego w Krakowie (w 1900 i 1901 grał także w krak. T. Ludowym). Od 20 X do grudnia 1898 występował gościnnie w t. pozn., a w kwietniu 1902 w Sosnowcu. W T. Miejskim w Krakowie wystąpił ostatni raz 11 III 1904 w roli Króla Ćwieczka („Kopciuszek"), później, sparaliżowany, przeszedł na emeryturę. Nie wycofał się jednak całkowicie z pracy artystycznej. Od września 1904 do sierpnia 1910 prowadził w Krakowie prywatną szkołę dram., której wychowankami byli m.in. J. Karbowski, E. Chaberski. W ostatnim okresie życia mieszkał w Nieporęcie k. Warszawy.
  Jego warunki zewnętrzne określił K. Frycz: „wielka głowa, wydatny brzuch, cienkie nogi”, uznając go jednocześnie za „dobrego aktora o szczerym, ciepłym tonie”. W początkowym okresie zarzucano mu, że jego „vis comica zbyt monotonny znajduje wyraz w głosie, a zwłaszcza w ruchach” (J. Błeszyński). Z czasem został jednak zaliczony do czołowych sił t. krak. i stworzył szereg doskonałych postaci charakterystyczno-komediowych. Najlepsze z nich: Heliodor („Marcowy kawaler"), Rejent („Zemsta"), Kusy („Zaczarowane koło"), Pagatowicz („Grube ryby"), Poloniusz („Hamlet"), Starosta („Powrót posła"), Benet („Pan Benet"), Kapelan („Damy i huzary"), Kapciulewicz („Mąż z grzeczności"), Klapkiewicz („Przed ślubem"), Kultiapkin („Tamten").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.44900.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  MICHAŁ
  PRZYBYŁOWICZ
  UR. D. 13 - I 1864 R. ZM. 19 - 8 1927 R.
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 29 str. 126: psb.24654.1
  n.60646 Nekrologia Minakowskiego (60646)
  n.72946a Nekrologia Minakowskiego (72946)
  sw.442014 Akt małżeństwa: Nieporęt (obecn. woj. mazow.), 24/1895 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim