Alojzy «młodszy» Stolpe (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego)

„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

STOLPE Alojzy (29 XI 1818 - 2 XI 1876 Warszawa), aktor, śpiewak
Był synem Macieja S. i Marii z Chociszewskich, mężem => Honoraty S., być może był ojcem => Marii Micińskiej. Wg niektórych źródeł jego ojciec miał na imię Alojzy, wg jeszcze innych Antoni. Rodzina była podobno pochodzenia szwedzkiego. S. należał w 1832 do szkoły chórów, w 1833 występował jako chórzysta w operze. W 1835 wstąpił do Szkoły Dramatycznej; był uczniem B. Kudlicza. Jednocześnie studiował śpiew w konserwatorium. Tu jego nauczycielami byli: J. Elsner, K. Kurpiński, J. Stefani. W 1837 debiutował w t. warsz. jako aktor: 3 III w roli Ernesta („Nienawiść kobiet"), 9 VI w roli Karola („Krzyżyk złoty"), 21 VI w roli Ernesta („Kto kocha, ten się kłóci"). Nadto 17 VI 1837 debiutował jako śpiewak operowy w partii Deja („Włoszka w Algierze"). Odtąd stale pracował w t. warszawskim. W 1871 obchodził jubileusz trzydziestopięciolecia pracy artystycznej. 1 XII 1871 przeszedł na emeryturę, zawarł jednak kontrakt na dalsze występy. (Miał obowiązek występowania dziesięć razy w miesiącu.) W 1866 był krótko reżyserem dramatu. Legenda teatr., która wyznaczyła mu rolę reżysera jeszcze raz, w 1872 (po J. Chęcińskim), nie znajduje potwierdzenia w źródłach. Po raz ostatni wystąpił 15 XI 1876 jako Laroque („Miłość ubogiego młodzieńca").
Przystojny, o szlachetnych ruchach, dużych, wyrazistych czarnych oczach, zapowiadał się jako dobry aktor i śpiewak w jednej osobie. „Ma on głos basowy, tak piękny, silny, brzmiący i dosyć już wyrobiony, że z prawdziwą rozkoszą słuchacze, widząc tyle rozwijających się darów natury, śmiele oczekują przyszłości” - napisano po jego debiucie w „Pamiętniku Sceny Warszawskiej”. Dalszy przebieg kariery nie odpowiedział w zupełności tym przewidywaniom. 15 VIII 1838 S. wykonał partię Bertrama („Robert Diabeł"). Była ona za trudna dla początkującego śpiewaka i po kilku występach S. zerwał sobie głos. Śpiewał i później w operach - niemal do końca życia - występując m.in. w partiach Bartola („Cyrulik sewilski") i Opiekuna („Aleksander Stradella"). W zasadzie pracował jednak w zespole dramatu. W. Rapacki zarzucał mu, że tu niewolniczo naśladował J.T.S. Jasińskiego, ale w swojej opinii pozostał raczej odosobniony. S. nigdy nie wybił się na pierwszy plan, był jednak cenionym aktorem. Sumienny i pracowity, starannie uczył się ról, co wyróżniało go spośród kolegów. Przez wiele lat odtwarzał obok J. Komorowskiego postaci kochanków i wojskowych. Miał niemałe zdolności charakterystyczne i w tym emploi wybił się zwłaszcza jako Kat Hagen („Sędziwój"). Ważniejsze role: Leporello („Don Juan"), Koler („Wit Stwosz"), Zdzisław („Cudzoziemczyzna"), Alfred („Pierwsza lepsza"), Książę („Pan Geldhab"), D'Artagnan („Muszkieterzy"), Pan de Chaseuil („Adrianna Lecoutreur"), Klaudiusz („Hamlet"). Tabl. 75.

Alojzy «młodszy» Stolpe (ID: psb.32213.1)

Rodzice

śluby i dzieci, wnuki, i do prawnuków

Rodzeństwo, bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice

Stryjowie lub wujowie oraz ciotki, i kuzynki

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

Uwagi

Thank you for using
my website Sejm-Wielki.pl

	żona (ślub: dnia 28 II 1843, Warszawa, par. św. Andrzeja (obecn. m. Warszawa), ): Zaloguj się, artykuł w Nekrologii ?1818-1891 , (Rodzice : Zaloguj się ?1780- & Zaloguj się ?1790-)
	żona (ślub: około 1870): Zaloguj się, artykuł w Nekrologii 1839-1923 , (Rodzice : Zaloguj się, artykuł w Nekrologii 1801-1871 & Zaloguj się ?1800-) , dzieci Zaloguj się artykuł w Nekrologii , człowiek teatru ca 1876-1896