Uwagi

• Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL art. 52a pkt. 8 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz.U.2023.102 t.j.):
  

  Od 1955r. PZPR; Od 1945r. do 1948r. OMTUR Od 1948r. do 1953r ZMP; Od 1945r. do 1950r. Uniwersytet Jagielloński, Wydział Prawa, student; Od 1950r. do 1953r. Uniwersytet Jagielloński, Wydział Prawa, asystent; Od 1950r. do 1953r. Sąd Wojewódzki w Krakowie, aplikant, asesor, sędzia; Od 1953r. do 1954r. Wyższa Szkoła Prawnicza im. T. Duracza, adiunkt, Warszawa; Od 1953r. do 1954r. Sąd Najwyższy, sędzią woj. delegowany do sądu, Warszawa; Od 1954r. do 1955r. Sąd Wojewódzki M.St. Warszawy, wiceprezes, Warszawa; Od 1955r. do 1966r. Uniwersytet Warszawski, Wydział Prawa, adiunkt i docent; Od 1966r. do 1969r. Uniwersytet Śląski, Zakład Prawa Karnego, kierownik, Katowice; Od 1969r. do 1970r. Uniwersytet Śląski, Wydział Prawa, dziekan, Katowice; Od 1970r. Uniwersytet Warszawski, Wydział Prawa, profesor; Od 1971r. Uniwersytet Warszawski, Zakład Kryminalistyki, kierownik, Warszawa; Od 1958r. do 1969r. Ministerstwo Sprawiedliwości, Departament Ustawodawczy, dyrektor, Warszawa; Od 1969r. do 1972r. Kancelaria Sejmu PRL, szef Kancelarii, Warszawa; Od 1972r. do 1980r. poseł; Delegat na VII, VIII Zjazd PZPR, AAN KC PZPR CK 6860, T. Mołdawa, Ludzie władzy, s. 63, 168, 330; Zmarł 4.07.1991r.
  
  ipn.27065 http://katalog.bip.ipn.gov.pl/showDetails.do?idx=A&katalogId=1&subpageKatalogId=1&pageNo=1&nameId=15220&osobaId=27065& Bafia Jerzy ur. 05.05.1926, Płociczno
  sejmprl.3766 http://bs.sejm.gov.pl/ Bafia Jerzy (1926-1991); prawnik; Minister Sprawiedliwości (1976-1981), Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego (1972-1976), szef Kancelarii Sejmu (1969-1972).
  Ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1950 i w tym samym roku został mianowany sędzią Sądu Powiatowego, następnie Sądu Wojewódzkiego w Krakowie. W 1953 rozpoczął pracę w Sądzie Najwyższym, w l. 1958-1969 był dyrektorem Departamentu Ustawodawczego w Ministerstwie Sprawiedliwości. W l. 1968-1969 wykładał na organizującym się wydziale prawa Uniwersytetu Śląskiego, kierował katedrą prawa karnego i penitencjarnego, a także pełnił funkcję dziekana wydziału. W późniejszych latach był profesorem prawa karnego na Uniwersytecie Warszawskim. Pod koniec 1969 został powołany na stanowisko Szefa Kancelarii Sejmu. Od kwietnia 1945 działał w Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego (OMTUR), później w ZMP. Był członkiem Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej w PZPR (1975-1981), także sekretarzem generalnym Zrzeszenia Prawników Polskich oraz członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawa Karnego (AIDP). Był członkiem Komisji Kodyfikacyjnej i Sekretarzem jej Prezydium, referentem głównym kodeksu karnego, członkiem zespołu procedury karnej i kodeksu wykonawczego oraz przewodniczącym międzyresortowej komisji dla kodyfikacji prawa o wykroczeniach. Od 1963 był Sekretarzem Generalnym Zrzeszenia Prawników Polskich. W 1970 został wybrany na wiceprezydenta Międzynarodowego Zrzeszenia Prawników Demokratów, reprezentował również polskich prawników we władzach Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawa Karnego. W styczniu 1972 został wybrany przez Radę Państwa na stanowisko I Prezesa Sądu Najwyższego.

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim