Ignacy Orpiszewski h. Junosza (ID: sw.167684)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. ORPISZEWSKI Ludwik (1810-1875) belwederczyk, redaktor, pisarz, publicysta 2°
2. ORPISZEWSKI Władysław (1856-1942) ksiądz, zmartwychwstaniec, pisarz 3°
3. PLATER-ZYBERK Michał (1777-1862/63) wice gubernator cywilny wileński 4°
4. SOKOŁOWSKA Zofia Katarzyna (1896-1924) rzeźbiarka, nowicjuszka Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża 5°
5. BUKOWIŃSKI Władysław (1871-1927) literat, redaktor, wydawca 5°
6. MAKOMASKI Konstanty Ludwik (1894-1969) prawnik 5°
7. SKARBEK Fryderyk Florian (1792-1866) ekonomista, historyk, powieścio- i dramatopisarz, pamiętnikarz, działacz społ. 5°
8. PLATER Kazimierz Konstanty (1749-1807) starosta, kasztelan, pisarz, targowiczanin 5°
9. ROPP Edward (1851-1939) arcybiskup mohylewski 6°
10. PLATER-ZYBERK Cecylia (1853-1920) pedagog, działaczka społeczna, publicystka 6°
11. PLATER Konstanty (1778? -1849) marszałek szlachty 6°
12. SOKOŁOWSKI Franciszek (1835-1880?) oficer armii rosyjskiej, powstaniec 1863 r., sybirak 6°
13. PLATER Konstanty Ludwik (1722-1778) starosta, kasztelan 6°
14. PLATER Stanisław (1784-1851) oficer, historyk, geograf 6°
15. SKARBEK Henryk Stanisław Leon (1839-1904) ziemianin, kurator dziedziczny Fundacji Skarbkowskiej 6°
16. PLATER Ludwik August (1775-1846) powstaniec kościuszkowski 6°
17. BORCH Jan Jędrzej (zm. 1780) kanclerz wielki koronny 6°
18. MIKORSKI Józef Andrzej (2. poł. XVIII w.) podkomorzy gostyński, poseł 6°
19. KOŚCIELSKI Józef Teodor (1845-1911) ziemianin, polityk, poeta 6°
20. PLATER Włodzimierz Stanisław (1831-1906) kolekcjoner, bibliofil, wydawca 7°

Uwagi

• Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 163): Orpiszewski Ignacy, Wydział Prawa i Administracji, sekcja Admin., wpis 1828
  Syn Józefa, szlachcica z Kujaw, uczestnika insurekcji kościuszkowskiej, dzierżawcy Lubochni, majątku Tomasza i Władysława Ostrowskich, oraz Marianny Szymońskiej, córki pisarza woj. rawskiego. Brat Ludwika. Uczył się u Pijarów w Łowiczu i Włocławku, a potem z bratem Ludwikiem w szkole woj. płockiej, gdzie kolegował z Gustawem Zielińskim. W czasie studiów mieszkał z tym kolegą u Wendów w podwarszawskim dworku. Na Uniwersytecie przyjaźnił się z Arturem Zawiszą. W styczniu 1831 był pporucznikiem w Akademickiej Gwardii Honorowej i członkiem Tow. Patriotycznego. Aresztowany w 1833 i zesłany w 1834 za kontakty z partyzantką Zaliwskiego, za udzielenie noclegu Arturowi Zawiszy razem z Gustawem Zielińskim i setką innych oskarżonych na Syberię. (Zawisza spędził ostatnią noc przed ujęciem w lasach krośniowskich w Klobce u Orpiszewskiego). O. osadzony w Ludwisarni warszawskiej, został skazany w 1835 na zesłanie i konfiskatę majątku. Zesłany do Jenisejska, gdzie warunki były o wiele gorsze niż na Syberii zachodniej, w Tobolsku, Iszynie i Omsku, dotarł do Turuchańska, a w 1836 mieszkał we wsi Strzałce nad Angarą. Drogę (była to zima) odbył pieszo pod konwojem. W niemal zupełnej samotności intelektualnej tłumaczy na zesłaniu z francuskiego Historię powszechną J. Millera i prowadzi dość żywą, bogatą treściowo korespondencję z Gustawem Zielińskim (1835-1843). W 1835 odbył statkiem podróż w dół Jeniseju, dotarł do Ostraków i Tunguzów, skupując jesiotry. Napływ poszukiwaczy złota spowodował w 1835-1840 ogromną drożyznę, co odbiło się na losie zesłańców. W Jenisejsku mieszkał z Marianem Tuchowskim, rówieśnikiem i kolegą z dzieciństwa. Wstawiał się za nim u Gustawa Zielińskiego, by ten wpłynął na zamożnych zesłańców Chełmickich, aby udzielili wsparcia Tuchow-skiemu. W 1838-1839 żył, jak i inni zesłańcy, w nędzy, żywiąc się chlebem i mlekiem. W 1839 wstąpił w Jenisejsku do pracy. W 1840 ciężko chorował, a w 1841 przyjął inną pracę. W tymże roku Zieliński proponował przyjacielowi, by przeniósł się do Omska i zamieszkał w domu kupionym od Adolfa Januszkiewicza. Zieliński dzięki wstawiennictwu swego stryja u Paskie-wicza powrócił do Królestwa w 1842. Po jego wyjeździe O. utrzymywał kontakt z Onufrym Pietraszkiewiczem i Adolfem Januszkiewiczem. W sumie spędził na wygnaniu 16 lat. Czytywał w Rosji stale „Tygodn. Petersburski”, poza tym „Gazetę Hamburską” i „Journal de Francfort”. W 1836 pisał do Gustawa Zielińskiego: „Jakże Ci zazdroszczę biblioteki, którą tam macie w Rzymie – ja czytam tu i czytać będę w obfitości książki rosyjskie”. Czytał też po rosyjsku Historię Rosji Karamzina, Encyklopedię petersburską, przekłady rosyjskie Balzaka, Lamar-tine'a, Goethego, Uhlanda, E. T. A. Hoffmana, a z polskich pisarzy Kraszewskiego i Michała Grabowskiego. Otrzymywał też na zesłaniu Bibliografię Jochera i Historię literatury Wiszniewskiego. Po powrocie do Królestwa (dzięki interwencji bratowej u Mikołaja I) zamieszkał w 1851 w majątku brata Władysława w Rysinach pod Kłodawą. 21 XI 1851 G. Zieliński pozdrawiał go na rodzinnej ziemi i obiecywał pomoc. W 1852 wydzierżawił od Zielińskiej majątek Rzuchawice. W 1856 wyjechał do Paryża, a w 1865 z Zielińskim do Ostendy. W 1860 ożenił się z 17-letnią Aleksandrą Biedrzycką i miał z nią siedmioro dzieci. Życie rodzinne pędził w Bronowicach pod Łodzią. W 1881 był rezydentem u Zielińskiego w Skępem.
  n.36171a Nekrologia Minakowskiego (36171)
  sw.167684 Informacja p. Mirosława Paliszewskiego ze Wschowy (z 9.3.2011)
  sw.319015 Akt małżeństwa: Brzeziny (obecn. woj. łódz.), 5/1859 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=3&zs=1422d&sy=1859&kt=2 [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim