Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. ROMANOWSKI Filip (1794-1853) malarz, litograf, nauczyciel rysunku 6°
2. KOZIERADZKI Adolf (1835-1901) śpiewak, reżyser 6°
3. BOBIŃSKI Henryk (1861-1914) muzyk 6°
4. ROMANOWSKI Jan Karol (zm. po 1683) rotmistrz jazdy koronnej, podkomorzy chełmiński, poseł 7°
5. KENIG Józef (1821-1900) publicysta, redaktor 7°
6. KAMIEŃSKI Stanisław (1860-1913) lekarz pediatra 7°
7. RUTKOWSKI Jan (1859-1901) dziennikarz, literat 7°
8. HOECKNER Ferdynand (XIX w.) medalier warszawski 8°
9. PALIŃSKA Salomea (1831-1873) aktorka 8°
10. KRZEMIENIECKA Hanna (1866-1930) pisarka, tłumaczka 8°
11. KOMORNICKA Maria Jakubina (1876-1949) prozaik; poetka, krytyk literacki 8°
12. KASIŃSKI Kazimierz (1869-1929) profesor Akademii Górniczej 8°
13. GRZEGORZEWSKI Aleksander (1806-1855) członek Rządu Narodowego 8°
14. GRZEGORZEWSKA Sabina (1808-1872) pamiętnikarka 8°
15. KOCHANOWSKI Stanisław Marian (1871-1943) germanista, romanista 8°
16. PASZKOWSKA Janina Matylda (1884-1973) malarka 9°
17. PEPŁOWSKA Elina (1887-1969) działaczka demokratyczna i społeczna, posłanka 9°
18. PIOTROWSKI Stanisław (1849-1919) prawnik, ekonomista, socjolog 9°
19. RYBICKI Feliks Bronisław (1899-1978) kompozytor, pedagog, dyrygent 9°
20. SOSNKOWSKI Kazimierz h. Godziemba (1885-1969) założyciel Związku Walki Czynnej, szef Sztabu I Brygady Legionów Polskich, generał WP, minister spraw wojskowych, następca Prezydenta RP i minister stanu w rządzie na emigracji, komendant główny Związku Walki 9°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 29 str. 590: psb.25050.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 318): Raciborski Adam, Wydział Lekarski, wpis 31 X 1827
  Ur. w 1807 według Giedroycia, a w 1809 według Koś-mińskiego. Bieliński podaje rok 1810. Syn Daniela Raciborskiego. W 1828 ukarany 8-dniowym aresztem za złożenie egzaminu z chemii za swego kolegę, Macieja Jakubowskiego. W 1829 otrzymał złoty medal za pracę konkursową na Wydziale. W 1831 jako student IV roku medycyny został lekarzem 4 P. Piech. Liniowej i odbył z nim całą kampanię powstańczą. Odznaczony Złotym Krzyżem Virtuti Militari. Po upadku powstania na emigracji we Francji. Czynnie działał podczas epidemii cholery w Besançon. W 1834 ukończył studia w Paryżu i zrobił doktorat medycyny na podstawie rozprawy „Essai sur le danger de la constipation et les tumeurs stercolaires”, a zarazem otrzymał nagrodę wybitnego lekarza, bar. Corvi-sarat. W 1838 został powołany na naczelnika kliniki Wydziału Medycznego w szpitalu de la Charité w Paryżu. Autor 55 prac z dziedziny anatomii, fizjologii i patologii, pisanych w języku francuskim, które były nagradzane medalami przez Akademię Paryską. Jedyną pracę w jęz. polskim, O styczności medycyny ze sztukami pięknymi i literaturą, wydał w 1858 w Paryżu w związku z otwarciem w Warszawie w 1857 Akademii Medyko--Chirurgicznej. Do końca życia cieszył się opinią człowieka o bystrym umyśle i wybitnego praktyka w Paryżu, miał jednak wśród emigrantów polskich opinię dusigrosza, który nawet swemu młodszemu bratu nie pomógł na emigracji w biedzie. Zdobył poważną pozycję we francuskim świecie lekarskim dzięki swoim licznym publikacjom w językach obcych, tłumaczonych z francuskiego na angielski, rosyjski, niemiecki. Do najpoważniejszych prac Raciborskiego należy wydana po francusku w 1835, tłumaczona w 1835 na język angielski, w 1836 na niemiecki, w 1838 na grecki, a w 1843 na rosyjski, wydana po rosyjsku w Warszawie Nouveau manuel complet d'auscul-tation et de percussion, ou application de l'acoustique au diag-nistic des maladies. Nie doczekała się ona przekładu polskiego. Ogłosił m. in. w 1838 Rapport officiel sur les epidémies du cholera asiatique regorant en Pologne en 1836 et 1837. Za pracę O regularności kobiet otrzymał w 1869 znaczną nagrodę pieniężną Akademii Umiejętności. Współzałożyciel i pierwszy sekretarz Towarzystwa Paryskiego Lekarzy Polskich. Wydał 2 tomy roczników tego Towarzystwa. Wydawał też dziennik „L'experience”. Odznaczony Legią Honorową z gwiazdą. 8 VIII 1850 przemawiał na odsłonięciu pomnika De Larroy w imieniu emigrantów polskich. Zmarł na kilka dni przed zakończeniem oblężenia Paryża. Wykaz prac podaje Kośmiński.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: RACIBORSKI Adam - Ukończył szkoły w Warszawie, od 31.10.27 student Wydziału Lekarskiego UW. W powstaniu lekarz bat. 4 ppl., 5.10.31 przeszedł z Rybińskim do Prus, internowany przez Prusaków. Przybył 2.32 do Francji, należał początkowo do zakładu w Besançon, potem mieszkał w Champagnole w dep. Jura, zasłużył się w zwalczaniu epidemii cholery. 18.1.33 znalazł się w Paryżu, 2.33 rozpoczął studia medyczne, 3.33 policja nie zgodziła się jednak na jego pobyt w stolicy. Mimo to kontynuował studia, 23.3.33 uzyskał stopień bachelier-es-lettres, a 12.12.34 dyplom dra med. za pracę „Essai sur le danger de la constipation et les tumeurs stercolaires”. Praktykował w Paryżu i stopniowo wyrobił sobie liczną klientelę, był bardzo popularny wśród Polaków. 28.1.38 uzyskał prawo stałego pobytu, a 25.3.48 naturaliza-cję. Od 1838 naczelnik kliniki w szpitalu Charité w Paryżu. Był lekarzem Szkoły Polskiej na Montparnasse, członek towarzystw lekarskich w Berlinie, Brukseli i Bordeaux, otrzymał medal paryskiej Akademii Medycyny, 1842 mianowany szefem kliniki wydziału lekarskiego, był autorem 55 prac naukowych, sekretarzem Towarzystwa Lekarzy Polskich w Paryżu, redagował też pismo „Expérience”. Ożenił się z Emmą Albert, córką prof. med., co znacznie ułatwiło mu karierę. Od 1843 członek Towarzystwa Trzeciego Maja, otrzymał LH. 8.8.50 przemawiał w imieniu Polaków na cmentarzu Père-Lachaise przy odsłonięciu pomnika Dominique Lar-reya. Zm. 14.2.71 w Paryżu, wycieńczony głodem w czasie oblężenia stolicy przez wojska prus., pochowany na cmentarzu Montparnasse.
  sw.564109 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim