W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- BRIGANTI Stanisław (1819-1886) wojskowy 7°
- ROGAWSKI Franciszek Karol (1819? -1888) polityk galicyjski, archeolog 8°
- STAROWIEYSKI Jan Chrzciciel h. Biberstein (ok. 1740-1806), burgrabia krakowski, starosta barwałdzki 8°
- HOSZOWSKI Mikołaj Moroz (1778-1828) profesor UJ 9°
- MARASSÉ Mieczysław Fortunat (1840-1880) ekonomista, statystyk 9°
- HOSZOWSKI Konstanty Moroz (1805-1884) senator Rzpltej Krakowskiej 10°
- ANKWICZ Andrzej Alojzy (1777-1838) arcybiskup lwowski 10°
- ANKWICZ Józef (ok. 1750-1794) kasztelan sandecki 10°
- ANKWICZ Stanisław (1720-1784) stolnik krakowski 11°
- CHROŚCIŃSKI Wojciech Stanisław (zm. po 1722) poeta, sekretarz królewski 12°
- GŁĘBOCKI Karol (ok. 1737-1816) poseł sejmowy, targowiczanin 12°
- POTKAŃSKI Aleksander (zm. po 1803) starosta radomski, poseł 12°
- RUSSOCKI Mikołaj (1745/50-1818) cześnik krakowski, poseł 12°
- TĘGOBORSKI Stanisław (ok.16521709) starosta małogoski, poseł na sejmy 12°
- SZWARCENBERG Czerny Franciszek (ok.1692-1764), kasztelan oświęcimski i wojnicki 12°
- KRUKOWIECKI Jan Stefan (1772-1850) generał, wódz powstania 1830/31 12°
- MILIESKI Alfred (1834/35-1908) poseł na sejm galicyjski 12°
- BOBROWSKI Adolf (1805-1853) działacz polityczny 12°
- SLASKI Jan Feliks h. Grzymała (ok. 1768-1847) generał-major ziemiański pow. proszowickiego i ksiąskiego, dowódca kosynierów pod Racławicami i Szczekocinami, członek Deputacji Indagacyjnej Rady Najwyższej Narodowej 13°
- GODLEWSKI Mścisław Franciszek (1846-1908) prawnik, publicysta, wydawca 13°
Uwagi
Polski Słownik Biograficzny t. 32 str. 525: psb.26952.1
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: RÓŻYCKI Józef - Wstąpił 1.3.12 do p. szwol. gw. jako kadet, odbył kampanie 1812-14 (Kontrola pułku nie wymienia go jednak). W armii Królestwa Polskiego 1815 wziął dymisję. Przeszedł do służby cywilnej, pracował w KRPS oraz Komisji Centralnej Likwidacyjnej jako rachmistrz, 1829 rachmistrz 1 klasy. W powstaniu kpt., organizator siły zbrojnej woj. krak., potem w 9 ppl., 16.9.31 mjr sztabu u swego kuzyna Samuela Różyckiego, członek Towarzystwa Patriotycznego, 22.8.31 otrzymał krzyż złoty nadany przez Różyckiego, 26.9.31 przeszedł z Różyckim do Galicji, internowany przez Austriaków. 25.4.32 przybył do Francji, należał początkowo do zakładu w Bourges, 29.5.32 został członkiem TDP. Potem mieszkał w Paryżu, 9.32 znajdował się pod nadzorem policji, wrócił do Bourges, 8.8.33 wysłany do Angouiême i osiadł tam na stałe, pracował w banku. 9.33 przyjęty do loży „Les Amis de la Paix”. 16.8.34 potępił Czartoryskiego, a 1.39 przystąpił do Zjednoczenia. W latach czterdziestych należał do Stronnictwa Wojskowego. 1846 został upoważniony do zbierania składek na Szkołę Batignolską. Od 9.12.62 członek Stowarzyszenia Podatkowego, od 1863 otrzymywał stamtąd emeryturę. Zm. 1.71 w Angouiême.
sw.562088 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
|
|