Jadwiga Sachnowska (ID: psb.27791.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SACHNOWSKI Zygmunt (1880-1933) dziennikarz, grafik 2°
2. SACHNOWSKI Stanisław (1905-1978) dziennikarz, literat 3°
3. SACHNOWSKI Zdzisław (1907-1988) dziennikarz 3°
4. SACHNOWSKI Antoni Bronisław (1893-1944) inżynier chemik 4°
5. OSSOWSKI Stefan Alfred (1874-1936) inżynier elektryk, minister, przemysłowiec 7°
6. KAKOWSKI Aleksander (1862-1938) kardynał, prymas Królestwa Polskiego 7°
7. OSSOWSKI Jerzy (1911-1944) prawnik, socjolog, instruktor harcerski 8°
8. PŁOSKI Eugeniusz Stanisław (1873-1944) adwokat, notariusz, działacz społeczny 8°
9. SZYMANOWSKA Marianna (1789-1831), pianistka, kompozytorka 9°
10. KOZICKI Stanisław (1876-1958) polityk, publicysta, historyk 9°
11. THIESS Jan Samuel (ok. 17681830) kupiec, przemysłowiec, urzędnik 9°
12. ŁABĘCKI Hieronim Hilary (1809-1862) leksykograf, historyk górnictwa i hutnictwa 9°
13. ŁABĘCKI Antoni (1773-1854) prawnik, mecenas 9°
14. SULIKOWSKI Karol (1838-1915), działacz gospodarczy 9°
15. PODWIŃSKI Stanisław Władysław (1898-1964) prawnik 10°
16. PODWIŃSKI Wacław (1872- po1900) działacz socjalistyczny 10°
17. BUJWIDOWA Kazimiera (1867-1932) publicystka, działaczka społeczna 10°
18. RAKOWSKI Jakub Józef (2 poł. XVIII w.) marszałek ziemi wiskiej w konfederacji targowickiej 10°
19. SPITZIAR Jan (1855-1915) dekorator i mechanik teatralny 10°
20. GUERIN Laura (1817-1883) pedagog 10°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  SACHNOWSKA Jadwiga, 1° v. Bogusławska, 2° v. Piotrowska (2 XI 1885 Warszawa - 8 III 1959 Poznań), aktorka
  Była żoną => Maksymiliana Piotrowskiego. W 1909 ukończyła Szkołę Aplikacyjną w Warszawie i tego samego roku debiutowała w warsz. T. Małym; została zaangażowana i występowała tam do 1911. Następnie kolejno występowała: w Płocku (sez. 1911/12), Wilnie (sez. 1912/13) i T. Polskim w Kijowie (1913-15), w 1915 prowadziła w Warszawie t. dla dzieci oraz występowała w T. Bagatela, T. Współczesnym, T. Artystycznym i T. Ludowym. W 1915-19 występowała w Łodzi, w 1919 przeniosła się do Poznania i w T. Polskim występowała do końca życia. W czasie II wojny świat. przebywała w Warszawie, a w 1949 wróciła na scenę poznańską. J. Koller zacytował słowa S., która tak scharakteryzowała swoją karierę aktorską: „Grałam tylko służące, stare panny, ciotki i ciotunie. Taki był już od początku mój sceniczny los, na który się wcale zresztą nie skarżyłam, bo przyniósł mi wiele zadowolenia no i... szczerego uznania publiczności”. „Nie była i nie jest komiczką - napisał A. Grzymała-Siedlecki - była i jest charakterystyczną o wydatnym podkładzie uczucia”. Grała m.in. Panią Dulską („Moralność pani Dulskiej"), Gospodynię („Wesele"), Panią Rollison („Dziady"), Szambelanową („Pan Jowialski"), Podstolinę („Zemsta"), Celinę Bełską („Dom kobiet").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.23250.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.53349.4
  Polski Słownik Biograficzny t. 34 str. 254: psb.27791.1
  S. Łoza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938 - loza.3253
  S. Łoza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938 - loza.3259x

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim