Elżbieta Heger (ID: psb.29657.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SKALSKI Tadeusz Jakub (1851-1895) aktor, Śpiewak, reżyser. 1°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  SKALSKA Elżbieta, z domu Heger (ok. 1855 Lwów - 17 VII 1905 Lwów), śpiewaczka
  Była żoną => Tadeusza S. W 1875 została zaangażowana do chóru opery t. lwowskiego. „Szczupła, o jasnych blond włosach i jasnych oczach, wcale nie piękna, zwróciła jednak od razu uwagę dyrektorów opery H. Jareckiego i S. Dobrzańskiego swą niezwykłą muzykalnością i niepospolitym talentem scenicznym, które to zalety istotnie zabłysły później w całym blasku” („Nowości Ilustrowane"). Dzięki pomocy S. Dobrzańskiego ukończyła „elementarną naukę ogólną muzyki” i wkrótce zaczęła występować w niewielkich partiach solowych, takich jak: Joanna („Ernani"), Marta („Linda z Chamounix"). W sez. 1876/77 zaczęła śpiewać partie pierwszoplanowe i szczególnie w dwóch, Rozyny („Nocleg w Apeninach") i Racheli („Żydówka"), odniosła sukcesy. W krótkim czasie wysunęła się na czoło zespołu opery i operetki lwowskiej. W operach wykonywała partie sopranowe, zarówno liryczne jak i koloraturowe; cieszyła się też dużym powodzeniem odtwarzając główne role w operetkach. Jej najlepsze partie: Halka („Halka"), Zerlina („Fra Diavolo"), Małgorzata („Faust"), Donna Elwira („Don Juan"), Inez („Afrykanka"), Leonora („Trubadur"), Łucja („Łucja z Lammermooru"), Olimpia, Giulietta i Antonia („Opowieści Hoffmanna"), Helena („Piękna Helena"), Galatea („Piękna Galatea"), Ro-zalinda („Zemsta nietoperza"), Charlotta („Gasparone"). Na scenie lwow. występowała z niewielkimi przerwami: w lecie 1878 z częścią zespołu lwow. występowała w warsz. t. ogr. Eldorado, w styczniu 1880 gościnnie w Poznaniu, od 4 do 15 V 1881 w WTR w partiach: Oskara („Bal maskowy"), Gildy („Rigoletto"), Księżniczki Eudoksji („Żydówka") i Violetty („Traviata"), 7 V 1889 w Tarnopolu w t. ukr. Tow. Ruska Besida. W t. lwow. nie śpiewała też w 1885-87, kiedy to występowała m.in. w Stanisławowie, na Podgórzu w Krakowie, Tarnowie, Rzeszowie z zespołem H. Lasockiego i przez pewien okres 1888 (od października). W 1875-1900 niemal co roku z zespołem opery i operetki lwów. przyjeżdżała na letnie występy do Krakowa. Ok. 1900 zaczęła tracić głos i wkrótce wycofała się ze sceny. Jej ostatnie role we Lwowie to m.in. Kapłanka („Aida"), Widmo („Opowieści Hoffmanna"), Lady Konstancja („Gejsza"), Pani Trzaska („Palestrant"). Jeszcze w lecie 1903 występowała w zespole pod dyr. L. Hellera w Krakowie, a w lecie 1904 w warsz. t. ogr. Renaissance. Ostatni okres życia spędziła w przytułku dla nieuleczalnie chorych we Lwowie. Należała we Lwowie do śpiewaczek cenionych i lubianych. Była przystojna, muzykalna, o silnym, choć nieco szorstkim głosie. M. Chomiński pisał o S. w 1881 w czasie jej występów w Warszawie: „sopran wysoki, ale żadnej szkoły”, a S. Pepłowski: „Gdyby znalazła się możność dalszego, systematycznego kształcenia fenomenalnego talentu młodej śpiewaczki, znawcy prorokowali jej europejską sławę. Stało się jednak inaczej”.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.61636.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81158.4
  Polski Słownik Biograficzny t. 37 str. 639: psb.29657.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 37 str. 643: psb.29661.2
  sw.862745 Akt małżeństwa: Lwów Bazylika (obecn. Ukraina), 40/1875 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://agadd.home.net.pl/metrykalia/301/sygn.%20761/pages/PL_1_301_761_0246.htm

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim