Tadeusz Jakub Skalski (ID: psb.29661.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SKALSKA Elżbieta (1855-1905) śpiewaczka, aktorka 1°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  SKALSKI Tadeusz Jakub (1851 Lwów - 6 IV 1895 Lwów), aktor, śpiewak, reżyser
  Był synem rękawicznika lwow., mężem => Elżbiety S. z domu Heger. Uczył się w lwow. szkole dram. i 13 VI 1871 wystąpił po raz pierwszy na popisie w roli Kaspra („Nikt mnie nie zna"). W 1871-72 występował w zespole t. ukr. Tow. Ruska Besida pod kier. E. Baczyńskiego. Zaangażowany następnie do zespołu t. lwów. występował tu początkowo jako chórzysta, z kolei zaczął grać małe role komediowe, przeważnie służących. Po kilku latach zaczął otrzymywać większe role w komediach i operetkach. We Lwowie występował w zasadzie przez cały czas swej kariery scen., wyjąwszy tylko następujące okresy: lato 1878 (z częścią zespołu lwow. w warsz. t. ogr. Eldorado), od września 1877 do stycznia 1878 (w t. krak.), styczeń 1880 (gościnne występy w Poznaniu), maj 1885 (występy na „wieczorach humorystycznych” w t. krak.), od listopada 1885 do lata 1886 (występy w zespole pod dyrekcją H. Lasockiego, m.in. w Stanisławowie, na Podgórzu w Krakowie, Tarnowie i Rzeszowie) i krótki okres w 1887 (do jesieni tego roku). Poza tym sporadycznie występował w zespole t. ukr. Tow. Ruska Besida: w Tarnopolu (7 V 1889), Stanisławowie (grudzień 1889), Samborze (marzec-kwiecień 1890) i Nowym Sączu (lipiec 1890). W 1880-92 niemal co roku , z zespołem opery i operetki lwow. wyjeżdżał na występy do Krakowa. W 1882 występował wraz z zespołem lwow. w Wiedniu. Od ok. 1882 także reżyserował, gł. operetki, ale i opery (m.in. „Halkę”, „Straszny dwór”, „Opowieści Hoffmanna"). W 1893 z powodu choroby umysłowej wycofał się ze sceny. Zmarł w zakładzie dla obłąkanych.
  Był bardzo popularnym i lubianym we Lwowie komikiem. Miał twarz charakterystyczną, raczej brzydką, o nieregularnych rysach, odznaczającą się za to komiczną ruchliwością. Mimo słabego głosu a nawet wady dykcji (trochę seplenił) umiał się podobać. Wg S. Pepłowskiego „niedostatkowi głosu zapobiegał falsetem, lub śpiewał swe arietki recitando”. Jego gra, „pełna humoru i naturalności, niepowtarzająca się i wolna od przesady, świadczyła o niepospolitej, wrodzonej sile komicznej”. Pisał też dla siebie dowcipne kuplety, które „miały sławę we Lwowie, gdyż nosiły cechę czysto lokalną i okolicznościową” - pisał S. Pepłowski. Występował w operetkach, wodewilach, komediach i farsach. Jego najbardziej znane role to: Filip („Gonitwa za szczęściem"), Don Bolero („Girofle-Girofla"), Żupan („Baron cygański"), Celestyn („Nitouche"), Baron Weps („Ptasznik z Tyrolu"), Menelaus („Piękna Helena"), Wójt („Dzwony kornewilskie"), Frosch („Zemsta nietoperza"), Baron Roupinelle („Gaskończyk"), Szydełko („Gałganduch, czyli Trójka hultajska"), Kwik („Skalmierzanki"), Lejbuś („Emigracja chłopska"), Grzempielewski („Marcowy kawaler"), Melchior („Chcę sobie pohulać").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.61636.2
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81158.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 37 str. 639: psb.29657.2
  Polski Słownik Biograficzny t. 37 str. 643: psb.29661.1
  sw.862742 Akt małżeństwa: Lwów Bazylika (obecn. Ukraina), 40/1875 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://agadd.home.net.pl/metrykalia/301/sygn.%20761/pages/PL_1_301_761_0246.htm

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim